Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
391
καὶ δέ κέ τοι εἴπῃσι , διοτρεφές , αἴ κ᾽ ἐθέλῃσθα,
392
ὅττι τοι ἐν μεγάροισι κακόν τ᾽ ἀγαθόν τε τέτυκται
393
οἰχομένοιο σέθεν δολιχὴν ὁδὸν ἀργαλέην τε.’
394
“ὣς
ἔφατ᾽ , αὐτὰρ
ἐγώ
μιν
ἀμειβόμενος
προσέειπον:
395
‘αὐτὴ
νῦν
φράζευ
σὺ
λόχον
θείοιο
γέροντος,
396
μή πώς με προϊδὼν ἠὲ προδαεὶς ἀλέηται:
397
ἀργαλέος γάρ τ᾽ ἐστὶ θεὸς βροτῷ ἀνδρὶ δαμῆναι.’
398
“ὣς
ἐφάμην , ἡ
δ᾽
αὐτίκ᾽
ἀμείβετο
δῖα
θεάων:
399
‘τοιγὰρ
ἐγώ
τοι , ξεῖνε , μάλ᾽
ἀτρεκέως
ἀγορεύσω.
400
ἦμος δ᾽ ἠέλιος μέσον οὐρανὸν ἀμφιβεβήκῃ,
401
τῆμος ἄρ᾽ ἐξ ἁλὸς εἶσι γέρων ἅλιος νημερτὴς
402
πνοιῇ ὕπο Ζεφύροιο μελαίνῃ φρικὶ καλυφθείς,
403
ἐκ δ᾽ ἐλθὼν κοιμᾶται ὑπὸ σπέσσι γλαφυροῖσιν:
404
ἀμφὶ δέ μιν φῶκαι νέποδες καλῆς ἁλοσύδνης
405
ἁθρόαι εὕδουσιν , πολιῆς ἁλὸς ἐξαναδῦσαι,
406
πικρὸν ἀποπνείουσαι ἁλὸς πολυβενθέος ὀδμήν.
407
ἔνθα σ᾽ ἐγὼν ἀγαγοῦσα ἅμ᾽ ἠοῖ φαινομένηφιν
408
εὐνάσω ἑξείης : σὺ δ᾽ ἐὺ κρίνασθαι ἑταίρους
409
τρεῖς , οἵ τοι παρὰ νηυσὶν ἐυσσέλμοισιν ἄριστοι.
410
πάντα δέ τοι ἐρέω ὀλοφώια τοῖο γέροντος.
411
φώκας μέν τοι πρῶτον ἀριθμήσει καὶ ἔπεισιν:
412
αὐτὰρ ἐπὴν πάσας πεμπάσσεται ἠδὲ ἴδηται,
413
λέξεται ἐν μέσσῃσι νομεὺς ὣς πώεσι μήλων.
414
τὸν μὲν ἐπὴν δὴ πρῶτα κατευνηθέντα ἴδησθε,
415
καὶ τότ᾽ ἔπειθ᾽ ὑμῖν μελέτω κάρτος τε βίη τε,
416
αὖθι δ᾽ ἔχειν μεμαῶτα καὶ ἐσσύμενόν περ ἀλύξαι.
417
πάντα δὲ γιγνόμενος πειρήσεται , ὅσσ᾽ ἐπὶ γαῖαν
418
ἑρπετὰ γίγνονται , καὶ ὕδωρ καὶ θεσπιδαὲς πῦρ:
419
ὑμεῖς δ᾽ ἀστεμφέως ἐχέμεν μᾶλλόν τε πιέζειν.
420
ἀλλ᾽ ὅτε κεν δή σ᾽ αὐτὸς ἀνείρηται ἐπέεσσι,