Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
511
ὣς ὁ μὲν ἔνθ᾽ ἀπόλωλεν , ἐπεὶ πίεν ἁλμυρὸν ὕδωρ.
512
“‘σὸς
δέ
που
ἔκφυγε
κῆρας
ἀδελφεὸς
ἠδ᾽
ὑπάλυξεν
513
ἐν νηυσὶ γλαφυρῇσι : σάωσε δὲ πότνια Ἥρη.
514
ἀλλ᾽ ὅτε δὴ τάχ᾽ ἔμελλε Μαλειάων ὄρος αἰπὺ
515
ἵξεσθαι , τότε δή μιν ἀναρπάξασα θύελλα
516
πόντον ἐπ᾽ ἰχθυόεντα φέρεν βαρέα στενάχοντα,
517
ἀγροῦ ἐπ᾽ ἐσχατιήν , ὅθι δώματα ναῖε Θυέστης
518
τὸ πρίν , ἀτὰρ τότ᾽ ἔναιε Θυεστιάδης Αἴγισθος.
519
ἀλλ᾽ ὅτε δὴ καὶ κεῖθεν ἐφαίνετο νόστος ἀπήμων,
520
ἂψ δὲ θεοὶ οὖρον στρέψαν , καὶ οἴκαδ᾽ ἵκοντο,
521
ἦ τοι ὁ μὲν χαίρων ἐπεβήσετο πατρίδος αἴης
522
καὶ κύνει ἁπτόμενος ἣν πατρίδα : πολλὰ δ᾽ ἀπ᾽ αὐτοῦ
523
δάκρυα θερμὰ χέοντ᾽ , ἐπεὶ ἀσπασίως ἴδε γαῖαν.
524
τὸν δ᾽ ἄρ᾽ ἀπὸ σκοπιῆς εἶδε σκοπός , ὅν ῥα καθεῖσεν
525
Αἴγισθος δολόμητις ἄγων , ὑπὸ δ᾽ ἔσχετο μισθὸν
526
χρυσοῦ δοιὰ τάλαντα : φύλασσε δ᾽ ὅ γ᾽ εἰς ἐνιαυτόν,
527
μή ἑ λάθοι παριών , μνήσαιτο δὲ θούριδος ἀλκῆς.
528
βῆ δ᾽ ἴμεν ἀγγελέων πρὸς δώματα ποιμένι λαῶν.
529
αὐτίκα δ᾽ Αἴγισθος δολίην ἐφράσσατο τέχνην:
530
κρινάμενος κατὰ δῆμον ἐείκοσι φῶτας ἀρίστους
531
εἷσε λόχον , ἑτέρωθι δ᾽ ἀνώγει δαῖτα πένεσθαι.
532
αὐτὰρ ὁ βῆ καλέων Ἀγαμέμνονα , ποιμένα λαῶν
533
ἵπποισιν καὶ ὄχεσφιν , ἀεικέα μερμηρίζων.
534
τὸν δ᾽ οὐκ εἰδότ᾽ ὄλεθρον ἀνήγαγε καὶ κατέπεφνεν
535
δειπνίσσας , ὥς τίς τε κατέκτανε βοῦν ἐπὶ φάτνῃ.
536
οὐδέ τις Ἀτρεΐδεω ἑτάρων λίπεθ᾽ οἵ οἱ ἕποντο,
537
οὐδέ τις Αἰγίσθου , ἀλλ᾽ ἔκταθεν ἐν μεγάροισιν’.
538
“ὣς
ἔφατ᾽ , αὐτὰρ
ἐμοί
γε
κατεκλάσθη
φίλον
ἦτορ,
539
κλαῖον δ᾽ ἐν ψαμάθοισι καθήμενος , οὐδέ νύ μοι κῆρ
540
ἤθελ᾽ ἔτι ζώειν καὶ ὁρᾶν φάος ἠελίοιο.