Reading Center

Ἀντίνοον μύθοισιν ἀνειρόμενος προσέειπεν:

“Ἀντίνο᾽ , ἦ ῥά τι ἴδμεν ἐνὶ φρεσίν , ἦε καὶ οὐκί,

ὁππότε Τηλέμαχος νεῖτ᾽ ἐκ Πύλου ἠμαθόεντος;

νῆά μοι οἴχετ᾽ ἄγων : ἐμὲ δὲ χρεὼ γίγνεται αὐτῆς

Ἤλιδ᾽ ἐς εὐρύχορον διαβήμεναι , ἔνθα μοι ἵπποι

δώδεκα θήλειαι , ὑπὸ δ᾽ ἡμίονοι ταλαεργοὶ

ἀδμῆτες : τῶν κέν τιν᾽ ἐλασσάμενος δαμασαίμην.”

ὣς ἔφαθ᾽ , οἱ δ᾽ ἀνὰ θυμὸν ἐθάμβεον : οὐ γὰρ ἔφαντο

ἐς Πύλον οἴχεσθαι Νηλήιον , ἀλλά που αὐτοῦ

ἀγρῶν ἢ μήλοισι παρέμμεναι ἠὲ συβώτη.

τὸν δ᾽ αὖτ᾽ Ἀντίνοος προσέφη Εὐπείθεος υἱός:

“νημερτές μοι ἔνισπε , πότ᾽ ᾤχετο καὶ τίνες αὐτῷ

κοῦροι ἕποντ᾽ ; Ἰθάκης ἐξαίρετοι , ἦ ἑοὶ αὐτοῦ

θῆτές τε δμῶές τε ; δύναιτό κε καὶ τὸ τελέσσαι.

καί μοι τοῦτ᾽ ἀγόρευσον ἐτήτυμον , ὄφρ᾽ ἐὺ εἰδῶ,

ἤ σε βίῃ ἀέκοντος ἀπηύρα νῆα μέλαιναν,

ἦε ἑκών οἱ δῶκας , ἐπεὶ προσπτύξατο μύθῳ.”

τὸν δ᾽ υἱὸς Φρονίοιο Νοήμων ἀντίον ηὔδα:

“αὐτὸς ἑκών οἱ δῶκα : τί κεν ῥέξειε καὶ ἄλλος,

ὁππότ᾽ ἀνὴρ τοιοῦτος ἔχων μελεδήματα θυμῷ

αἰτίζῃ ; χαλεπόν κεν ἀνήνασθαι δόσιν εἴη.

κοῦροι δ᾽ , οἳ κατὰ δῆμον ἀριστεύουσι μεθ᾽ ἡμέας,

οἵ οἱ ἕποντ᾽ : ἐν δ᾽ ἀρχὸν ἐγὼ βαίνοντ᾽ ἐνόησα

Μέντορα , ἠὲ θεόν , τῷ δ᾽ αὐτῷ πάντα ἐῴκει.

ἀλλὰ τὸ θαυμάζω : ἴδον ἐνθάδε Μέντορα δῖον

χθιζὸν ὑπηοῖον , τότε δ᾽ ἔμβη νηὶ Πύλονδε.”

ὣς ἄρα φωνήσας ἀπέβη πρὸς δώματα πατρός,

τοῖσιν δ᾽ ἀμφοτέροισιν ἀγάσσατο θυμὸς ἀγήνωρ.

μνηστῆρας δ᾽ ἄμυδις κάθισαν καὶ παῦσαν ἀέθλων.

τοῖσιν δ᾽ Ἀντίνοος μετέφη Εὐπείθεος υἱός,