Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
691
ἐν δήμῳ , ἥ τ᾽ ἐστὶ δίκη θείων βασιλήων:
692
ἄλλον κ᾽ ἐχθαίρῃσι βροτῶν , ἄλλον κε φιλοίη.
693
κεῖνος δ᾽ οὔ ποτε πάμπαν ἀτάσθαλον ἄνδρα ἐώργει.
694
ἀλλ᾽ ὁ μὲν ὑμέτερος θυμὸς καὶ ἀεικέα ἔργα
695
φαίνεται , οὐδέ τίς ἐστι χάρις μετόπισθ᾽ ἐυεργέων.”
696
τὴν δ᾽ αὖτε προσέειπε Μέδων πεπνυμένα εἰδώς:
697
“αἲ
γὰρ
δή , βασίλεια , τόδε
πλεῖστον
κακὸν
εἴη.
698
ἀλλὰ πολὺ μεῖζόν τε καὶ ἀργαλεώτερον ἄλλο
699
μνηστῆρες φράζονται , ὃ μὴ τελέσειε Κρονίων:
700
Τηλέμαχον μεμάασι κατακτάμεν ὀξέι χαλκῷ
701
οἴκαδε νισόμενον : ὁ δ᾽ ἔβη μετὰ πατρὸς ἀκουὴν
702
ἐς Πύλον ἠγαθέην ἠδ᾽ ἐς Λακεδαίμονα δῖαν.”
703
ὣς φάτο , τῆς δ᾽ αὐτοῦ λύτο γούνατα καὶ φίλον ἦτορ,
704
δὴν δέ μιν ἀμφασίη ἐπέων λάβε : τὼ δέ οἱ ὄσσε
705
δακρυόφι πλῆσθεν , θαλερὴ δέ οἱ ἔσχετο φωνή.
706
ὀψὲ δὲ δή μιν ἔπεσσιν ἀμειβομένη προσέειπε:
707
“κῆρυξ , τίπτε
δέ
μοι
πάϊς
οἴχεται ; οὐδέ
τί
μιν
χρεὼ
708
νηῶν ὠκυπόρων ἐπιβαινέμεν , αἵ θ᾽ ἁλὸς ἵπποι
709
ἀνδράσι γίγνονται , περόωσι δὲ πουλὺν ἐφ᾽ ὑγρήν.
710
ἦ ἵνα μηδ᾽ ὄνομ᾽ αὐτοῦ ἐν ἀνθρώποισι λίπηται;”
711
τὴν δ᾽ ἠμείβετ᾽ ἔπειτα Μέδων πεπνυμένα εἰδώς:
712
“οὐκ
οἶδ᾽
ἤ
τίς
μιν
θεὸς
ὤρορεν , ἦε
καὶ
αὐτοῦ
713
θυμὸς ἐφωρμήθη ἴμεν ἐς Πύλον , ὄφρα πύθηται
714
πατρὸς ἑοῦ ἢ νόστον ἢ ὅν τινα πότμον ἐπέσπεν.”
715
ὣς ἄρα φωνήσας ἀπέβη κατὰ δῶμ᾽ Ὀδυσῆος.
716
τὴν δ᾽ ἄχος ἀμφεχύθη θυμοφθόρον , οὐδ᾽ ἄρ᾽ ἔτ᾽ ἔτλη
717
δίφρῳ ἐφέζεσθαι πολλῶν κατὰ οἶκον ἐόντων,
718
ἀλλ᾽ ἄρ᾽ ἐπ᾽ οὐδοῦ ἷζε πολυκμήτου θαλάμοιο
719
οἴκτρ᾽ ὀλοφυρομένη : περὶ δὲ δμῳαὶ μινύριζον
720
πᾶσαι , ὅσαι κατὰ δώματ᾽ ἔσαν νέαι ἠδὲ παλαιαί.