Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
241
“ἀργαλέον , βασίλεια , διηνεκέως
ἀγορεῦσαι
242
κήδε᾽ , ἐπεί μοι πολλὰ δόσαν θεοὶ Οὐρανίωνες:
243
τοῦτο δέ τοι ἐρέω ὅ μ᾽ ἀνείρεαι ἠδὲ μεταλλᾷς.
244
Ὠγυγίη τις νῆσος ἀπόπροθεν εἰν ἁλὶ κεῖται:
245
ἔνθα μὲν Ἄτλαντος θυγάτηρ , δολόεσσα Καλυψὼ
246
ναίει ἐυπλόκαμος , δεινὴ θεός : οὐδέ τις αὐτῇ
247
μίσγεται οὔτε θεῶν οὔτε θνητῶν ἀνθρώπων.
248
ἀλλ᾽ ἐμὲ τὸν δύστηνον ἐφέστιον ἤγαγε δαίμων
249
οἶον , ἐπεί μοι νῆα θοὴν ἀργῆτι κεραυνῷ
250
Ζεὺς ἔλσας ἐκέασσε μέσῳ ἐνὶ οἴνοπι πόντῳ.
251
ἔνθ᾽ ἄλλοι μὲν πάντες ἀπέφθιθεν ἐσθλοὶ ἑταῖροι,
252
αὐτὰρ ἐγὼ τρόπιν ἀγκὰς ἑλὼν νεὸς ἀμφιελίσσης
253
ἐννῆμαρ φερόμην : δεκάτῃ δέ με νυκτὶ μελαίνῃ
254
νῆσον ἐς Ὠγυγίην πέλασαν θεοί , ἔνθα Καλυψὼ
255
ναίει ἐυπλόκαμος , δεινὴ θεός , ἥ με λαβοῦσα
256
ἐνδυκέως ἐφίλει τε καὶ ἔτρεφεν ἠδὲ ἔφασκε
257
θήσειν ἀθάνατον καὶ ἀγήραον ἤματα πάντα:
258
ἀλλ᾽ ἐμὸν οὔ ποτε θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ἔπειθεν.
259
ἔνθα μὲν ἑπτάετες μένον ἔμπεδον , εἵματα δ᾽ αἰεὶ
260
δάκρυσι δεύεσκον , τά μοι ἄμβροτα δῶκε Καλυψώ:
261
ἀλλ᾽ ὅτε δὴ ὀγδόατόν μοι ἐπιπλόμενον ἔτος ἦλθεν,
262
καὶ τότε δή μ᾽ ἐκέλευσεν ἐποτρύνουσα νέεσθαι
263
Ζηνὸς ὑπ᾽ ἀγγελίης , ἢ καὶ νόος ἐτράπετ᾽ αὐτῆς.
264
πέμπε δ᾽ ἐπὶ σχεδίης πολυδέσμου , πολλὰ δ᾽ ἔδωκε,
265
σῖτον καὶ μέθυ ἡδύ , καὶ ἄμβροτα εἵματα ἕσσεν,
266
οὖρον δὲ προέηκεν ἀπήμονά τε λιαρόν τε.
267
ἑπτὰ δὲ καὶ δέκα μὲν πλέον ἤματα ποντοπορεύων,
268
ὀκτωκαιδεκάτῃ δ᾽ ἐφάνη ὄρεα σκιόεντα
269
γαίης ὑμετέρης , γήθησε δέ μοι φίλον ἦτορ
270
δυσμόρῳ : ἦ γὰρ ἔμελλον ἔτι ξυνέσεσθαι ὀιζυῖ