Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
121
τοῖσι δ᾽ ἀπὸ νύσσης τέτατο δρόμος : οἱ δ᾽ ἅμα πάντες
122
καρπαλίμως ἐπέτοντο κονίοντες πεδίοιο:
123
τῶν δὲ θέειν ὄχ᾽ ἄριστος ἔην Κλυτόνηος ἀμύμων:
124
ὅσσον τ᾽ ἐν νειῷ οὖρον πέλει ἡμιόνοιιν,
125
τόσσον ὑπεκπροθέων λαοὺς ἵκεθ᾽ , οἱ δ᾽ ἐλίποντο.
126
οἱ δὲ παλαιμοσύνης ἀλεγεινῆς πειρήσαντο:
127
τῇ δ᾽ αὖτ᾽ Εὐρύαλος ἀπεκαίνυτο πάντας ἀρίστους.
128
ἅλματι δ᾽ Ἀμφίαλος πάντων προφερέστατος ἦεν:
129
δίσκῳ δ᾽ αὖ πάντων πολὺ φέρτατος ἦεν Ἐλατρεύς,
130
πὺξ δ᾽ αὖ Λαοδάμας , ἀγαθὸς πάϊς Ἀλκινόοιο.
131
αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ πάντες ἐτέρφθησαν φρέν᾽ ἀέθλοις,
132
τοῖς ἄρα Λαοδάμας μετέφη πάϊς Ἀλκινόοιο:
133
“δεῦτε , φίλοι , τὸν
ξεῖνον
ἐρώμεθα
εἴ
τιν᾽
ἄεθλον
134
οἶδέ τε καὶ δεδάηκε . φυήν γε μὲν οὐ κακός ἐστι,
135
μηρούς τε κνήμας τε καὶ ἄμφω χεῖρας ὕπερθεν
136
αὐχένα τε στιβαρὸν μέγα τε σθένος : οὐδέ τι ἥβης
137
δεύεται , ἀλλὰ κακοῖσι συνέρρηκται πολέεσσιν:
138
οὐ γὰρ ἐγώ γέ τί φημι κακώτερον ἄλλο θαλάσσης
139
ἄνδρα γε συγχεῦαι , εἰ καὶ μάλα καρτερὸς εἴη.”
140
τὸν δ᾽ αὖτ᾽ Εὐρύαλος ἀπαμείβετο φώνησέν τε:
141
“Λαοδάμα , μάλα
τοῦτο
ἔπος
κατὰ
μοῖραν
ἔειπες.
142
αὐτὸς νῦν προκάλεσσαι ἰὼν καὶ πέφραδε μῦθον.”
143
αὐτὰρ ἐπεὶ τό γ᾽ ἄκουσ᾽ ἀγαθὸς πάϊς Ἀλκινόοιο,
144
στῆ ῥ᾽ ἐς μέσσον ἰὼν καὶ Ὀδυσσῆα προσέειπε:
145
“δεῦρ᾽
ἄγε
καὶ
σύ , ξεῖνε
πάτερ , πείρησαι
ἀέθλων,
146
εἴ τινά που δεδάηκας : ἔοικε δέ σ᾽ ἴδμεν ἀέθλους:
147
οὐ μὲν γὰρ μεῖζον κλέος ἀνέρος ὄφρα κ᾽ ἔῃσιν,
148
ἤ ὅ τι ποσσίν τε ῥέξῃ καὶ χερσὶν ἑῇσιν.
149
ἀλλ᾽ ἄγε πείρησαι , σκέδασον δ᾽ ἀπὸ κήδεα θυμοῦ.
150
σοὶ δ᾽ ὁδὸς οὐκέτι δηρὸν ἀπέσσεται , ἀλλά τοι ἤδη