Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
301
αὖτις ὑποστρέψας πρὶν Λήμνου γαῖαν ἱκέσθαι:
302
Ἠέλιος γάρ οἱ σκοπιὴν ἔχεν εἶπέ τε μῦθον.
303
βῆ δ᾽ ἴμεναι πρὸς δῶμα φίλον τετιημένος ἦτορ:
304
ἔστη δ᾽ ἐν προθύροισι , χόλος δέ μιν ἄγριος ᾕρει:
305
σμερδαλέον δ᾽ ἐβόησε , γέγωνέ τε πᾶσι θεοῖσιν:
306
“Ζεῦ
πάτερ
ἠδ᾽
ἄλλοι
μάκαρες
θεοὶ
αἰὲν
ἐόντες,
307
δεῦθ᾽ , ἵνα ἔργα γελαστὰ καὶ οὐκ ἐπιεικτὰ ἴδησθε,
308
ὡς ἐμὲ χωλὸν ἐόντα Διὸς θυγάτηρ Ἀφροδίτη
309
αἰὲν ἀτιμάζει , φιλέει δ᾽ ἀίδηλον Ἄρηα,
310
οὕνεχ᾽ ὁ μὲν καλός τε καὶ ἀρτίπος , αὐτὰρ ἐγώ γε
311
ἠπεδανὸς γενόμην . ἀτὰρ οὔ τί μοι αἴτιος ἄλλος,
312
ἀλλὰ τοκῆε δύω , τὼ μὴ γείνασθαι ὄφελλον.
313
ἀλλ᾽ ὄψεσθ᾽ , ἵνα τώ γε καθεύδετον ἐν φιλότητι
314
εἰς ἐμὰ δέμνια βάντες , ἐγὼ δ᾽ ὁρόων ἀκάχημαι.
315
οὐ μέν σφεας ἔτ᾽ ἔολπα μίνυνθά γε κειέμεν οὕτως
316
καὶ μάλα περ φιλέοντε : τάχ᾽ οὐκ ἐθελήσετον ἄμφω
317
εὕδειν : ἀλλά σφωε δόλος καὶ δεσμὸς ἐρύξει,
318
εἰς ὅ κέ μοι μάλα πάντα πατὴρ ἀποδῷσιν ἔεδνα,
319
ὅσσα οἱ ἐγγυάλιξα κυνώπιδος εἵνεκα κούρης,
320
οὕνεκά οἱ καλὴ θυγάτηρ , ἀτὰρ οὐκ ἐχέθυμος.”
321
ὣς ἔφαθ᾽ , οἱ δ᾽ ἀγέροντο θεοὶ ποτὶ χαλκοβατὲς δῶ:
322
ἦλθε Ποσειδάων γαιήοχος , ἦλθ᾽ ἐριούνης
323
Ἑρμείας , ἦλθεν δὲ ἄναξ ἑκάεργος Ἀπόλλων.
324
θηλύτεραι δὲ θεαὶ μένον αἰδοῖ οἴκοι ἑκάστη.
325
ἔσταν δ᾽ ἐν προθύροισι θεοί , δωτῆρες ἑάων:
326
ἄσβεστος δ᾽ ἄρ᾽ ἐνῶρτο γέλως μακάρεσσι θεοῖσι
327
τέχνας εἰσορόωσι πολύφρονος Ἡφαίστοιο.
328
ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν ἐς πλησίον ἄλλον:
329
“οὐκ
ἀρετᾷ
κακὰ
ἔργα : κιχάνει
τοι
βραδὺς
ὠκύν,
330
ὡς καὶ νῦν Ἥφαιστος ἐὼν βραδὺς εἷλεν Ἄρηα