Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
481
οἴμας μοῦσ᾽ ἐδίδαξε , φίλησε δὲ φῦλον ἀοιδῶν.”
482
ὣς ἄρ᾽ ἔφη , κῆρυξ δὲ φέρων ἐν χερσὶν ἔθηκεν
483
ἥρῳ Δημοδόκῳ : ὁ δ᾽ ἐδέξατο , χαῖρε δὲ θυμῷ.
484
οἱ δ᾽ ἐπ᾽ ὀνείαθ᾽ ἑτοῖμα προκείμενα χεῖρας ἴαλλον.
485
αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο,
486
δὴ τότε Δημόδοκον προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς:
487
“Δημόδοκ᾽ , ἔξοχα
δή
σε
βροτῶν
αἰνίζομ᾽
ἁπάντων.
488
ἢ σέ γε μοῦσ᾽ ἐδίδαξε , Διὸς πάϊς , ἢ σέ γ᾽ Ἀπόλλων:
489
λίην γὰρ κατὰ κόσμον Ἀχαιῶν οἶτον ἀείδεις,
490
ὅσσ᾽ ἔρξαν τ᾽ ἔπαθόν τε καὶ ὅσσ᾽ ἐμόγησαν Ἀχαιοί,
491
ὥς τέ που ἢ αὐτὸς παρεὼν ἢ ἄλλου ἀκούσας.
492
ἀλλ᾽ ἄγε δὴ μετάβηθι καὶ ἵππου κόσμον ἄεισον
493
δουρατέου , τὸν Ἐπειὸς ἐποίησεν σὺν Ἀθήνῃ,
494
ὅν ποτ᾽ ἐς ἀκρόπολιν δόλον ἤγαγε δῖος Ὀδυσσεὺς
495
ἀνδρῶν ἐμπλήσας οἵ ῥ᾽ Ἴλιον ἐξαλάπαξαν.
496
αἴ κεν δή μοι ταῦτα κατὰ μοῖραν καταλέξῃς,
497
αὐτίκ᾽ ἐγὼ πᾶσιν μυθήσομαι ἀνθρώποισιν,
498
ὡς ἄρα τοι πρόφρων θεὸς ὤπασε θέσπιν ἀοιδήν.”
499
ὣς φάθ᾽ , ὁ δ᾽ ὁρμηθεὶς θεοῦ ἤρχετο , φαῖνε δ᾽ ἀοιδήν,
500
ἔνθεν ἑλὼν ὡς οἱ μὲν ἐυσσέλμων ἐπὶ νηῶν
501
βάντες ἀπέπλειον , πῦρ ἐν κλισίῃσι βαλόντες,
502
Ἀργεῖοι , τοὶ δ᾽ ἤδη ἀγακλυτὸν ἀμφ᾽ Ὀδυσῆα
503
ἥατ᾽ ἐνὶ Τρώων ἀγορῇ κεκαλυμμένοι ἵππῳ:
504
αὐτοὶ γάρ μιν Τρῶες ἐς ἀκρόπολιν ἐρύσαντο.
505
ὣς ὁ μὲν ἑστήκει , τοὶ δ᾽ ἄκριτα πόλλ᾽ ἀγόρευον
506
ἥμενοι ἀμφ᾽ αὐτόν : τρίχα δέ σφισιν ἥνδανε βουλή,
507
ἠὲ διαπλῆξαι κοῖλον δόρυ νηλέι χαλκῷ,
508
ἢ κατὰ πετράων βαλέειν ἐρύσαντας ἐπ᾽ ἄκρης,
509
ἢ ἐάαν μέγ᾽ ἄγαλμα θεῶν θελκτήριον εἶναι,
510
τῇ περ δὴ καὶ ἔπειτα τελευτήσεσθαι ἔμελλεν: