Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
241
ὄβριμον : οὐκ ἂν τόν γε δύω καὶ εἴκοσ᾽ ἄμαξαι
242
ἐσθλαὶ τετράκυκλοι ἀπ᾽ οὔδεος ὀχλίσσειαν:
243
τόσσην ἠλίβατον πέτρην ἐπέθηκε θύρῃσιν.
244
ἑζόμενος δ᾽ ἤμελγεν ὄις καὶ μηκάδας αἶγας,
245
πάντα κατὰ μοῖραν , καὶ ὑπ᾽ ἔμβρυον ἧκεν ἑκάστῃ.
246
αὐτίκα δ᾽ ἥμισυ μὲν θρέψας λευκοῖο γάλακτος
247
πλεκτοῖς ἐν ταλάροισιν ἀμησάμενος κατέθηκεν,
248
ἥμισυ δ᾽ αὖτ᾽ ἔστησεν ἐν ἄγγεσιν , ὄφρα οἱ εἴη
249
πίνειν αἰνυμένῳ καί οἱ ποτιδόρπιον εἴη.
250
αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ σπεῦσε πονησάμενος τὰ ἃ ἔργα,
251
καὶ τότε πῦρ ἀνέκαιε καὶ εἴσιδεν , εἴρετο δ᾽ ἡμέας:
252
“ ‘ὦ
ξεῖνοι , τίνες
ἐστέ ; πόθεν
πλεῖθ᾽
ὑγρὰ
κέλευθα;
253
ἦ τι κατὰ πρῆξιν ἦ μαψιδίως ἀλάλησθε,
254
οἷά τε ληιστῆρες , ὑπεὶρ ἅλα , τοί τ᾽ ἀλόωνται
255
ψυχὰς παρθέμενοι κακὸν ἀλλοδαποῖσι φέροντες;”
256
“ὣς ἔφαθ᾽ , ἡμῖν δ᾽ αὖτε κατεκλάσθη φίλον ἦτορ,
257
δεισάντων φθόγγον τε βαρὺν αὐτόν τε πέλωρον.
258
ἀλλὰ καὶ ὥς μιν ἔπεσσιν ἀμειβόμενος προσέειπον:
259
“ ‘ἡμεῖς
τοι
Τροίηθεν
ἀποπλαγχθέντες
Ἀχαιοὶ
260
παντοίοις ἀνέμοισιν ὑπὲρ μέγα λαῖτμα θαλάσσης,
261
οἴκαδε ἱέμενοι , ἄλλην ὁδὸν ἄλλα κέλευθα
262
ἤλθομεν : οὕτω που Ζεὺς ἤθελε μητίσασθαι.
263
λαοὶ δ᾽ Ἀτρεΐδεω Ἀγαμέμνονος εὐχόμεθ᾽ εἶναι,
264
τοῦ δὴ νῦν γε μέγιστον ὑπουράνιον κλέος ἐστί:
265
τόσσην γὰρ διέπερσε πόλιν καὶ ἀπώλεσε λαοὺς
266
πολλούς . ἡμεῖς δ᾽ αὖτε κιχανόμενοι τὰ σὰ γοῦνα
267
ἱκόμεθ᾽ , εἴ τι πόροις ξεινήιον ἠὲ καὶ ἄλλως
268
δοίης δωτίνην , ἥ τε ξείνων θέμις ἐστίν.
269
ἀλλ᾽ αἰδεῖο , φέριστε , θεούς : ἱκέται δέ τοί εἰμεν,
270
Ζεὺς δ᾽ ἐπιτιμήτωρ ἱκετάων τε ξείνων τε,