Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
τρὶς μὲν ἔδωκα φέρων , τρὶς δ᾽ ἔκπιεν ἀφραδίῃσιν.
αὐτὰρ ἐπεὶ Κύκλωπα περὶ φρένας ἤλυθεν οἶνος,
καὶ τότε δή μιν ἔπεσσι προσηύδων μειλιχίοισι:
“Κύκλωψ , εἰρωτᾷς μ᾽ ὄνομα κλυτόν , αὐτὰρ ἐγώ τοι
365
ἐξερέω : σὺ δέ μοι δὸς ξείνιον , ὥς περ ὑπέστης.
Οὖτις ἐμοί γ᾽ ὄνομα : Οὖτιν δέ με κικλήσκουσι
μήτηρ ἠδὲ πατὴρ ἠδ᾽ ἄλλοι πάντες ἑταῖροι.’
“ὣς ἐφάμην , ὁ δέ μ᾽ αὐτίκ᾽ ἀμείβετο νηλέι θυμῷ:
“Οὖτιν ἐγὼ πύματον ἔδομαι μετὰ οἷς ἑτάροισιν,
370
τοὺς δ᾽ ἄλλους πρόσθεν : τὸ δέ τοι ξεινήιον ἔσται.
“ἦ καὶ ἀνακλινθεὶς πέσεν ὕπτιος , αὐτὰρ ἔπειτα
κεῖτ᾽ ἀποδοχμώσας παχὺν αὐχένα , κὰδ δέ μιν ὕπνος
ᾕρει πανδαμάτωρ : φάρυγος δ᾽ ἐξέσσυτο οἶνος
ψωμοί τ᾽ ἀνδρόμεοι : ὁ δ᾽ ἐρεύγετο οἰνοβαρείων.
375
καὶ τότ᾽ ἐγὼ τὸν μοχλὸν ὑπὸ σποδοῦ ἤλασα πολλῆς,
ἧος θερμαίνοιτο : ἔπεσσι δὲ πάντας ἑταίρους
θάρσυνον , μή τίς μοι ὑποδείσας ἀναδύη.
ἀλλ᾽ ὅτε δὴ τάχ᾽ ὁ μοχλὸς ἐλάινος ἐν πυρὶ μέλλεν
ἅψεσθαι , χλωρός περ ἐών , διεφαίνετο δ᾽ αἰνῶς,
380
καὶ τότ᾽ ἐγὼν ἆσσον φέρον ἐκ πυρός , ἀμφὶ δ᾽ ἑταῖροι
ἵσταντ᾽ : αὐτὰρ θάρσος ἐνέπνευσεν μέγα δαίμων.
οἱ μὲν μοχλὸν ἑλόντες ἐλάινον , ὀξὺν ἐπ᾽ ἄκρῳ,
ὀφθαλμῷ ἐνέρεισαν : ἐγὼ δ᾽ ἐφύπερθεν ἐρεισθεὶς
δίνεον , ὡς ὅτε τις τρυπῷ δόρυ νήιον ἀνὴρ
385
τρυπάνῳ , οἱ δέ τ᾽ ἔνερθεν ὑποσσείουσιν ἱμάντι
ἁψάμενοι ἑκάτερθε , τὸ δὲ τρέχει ἐμμενὲς αἰεί.
ὣς τοῦ ἐν ὀφθαλμῷ πυριήκεα μοχλὸν ἑλόντες
δινέομεν , τὸν δ᾽ αἷμα περίρρεε θερμὸν ἐόντα.
πάντα δέ οἱ βλέφαρ᾽ ἀμφὶ καὶ ὀφρύας εὗσεν ἀυτμὴ
390
γλήνης καιομένης , σφαραγεῦντο δέ οἱ πυρὶ ῥίζαι.