Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
421
εἴ τιν᾽ ἑταίροισιν θανάτου λύσιν ἠδ᾽ ἐμοὶ αὐτῷ
422
εὑροίμην : πάντας δὲ δόλους καὶ μῆτιν ὕφαινον
423
ὥς τε περὶ ψυχῆς : μέγα γὰρ κακὸν ἐγγύθεν ἦεν.
424
ἥδε δέ μοι κατὰ θυμὸν ἀρίστη φαίνετο βουλή.
425
ἄρσενες ὄιες ἦσαν ἐυτρεφέες , δασύμαλλοι,
426
καλοί τε μεγάλοι τε , ἰοδνεφὲς εἶρος ἔχοντες:
427
τοὺς ἀκέων συνέεργον ἐυστρεφέεσσι λύγοισιν,
428
τῇς ἔπι Κύκλωψ εὗδε πέλωρ , ἀθεμίστια εἰδώς,
429
σύντρεις αἰνύμενος : ὁ μὲν ἐν μέσῳ ἄνδρα φέρεσκε,
430
τὼ δ᾽ ἑτέρω ἑκάτερθεν ἴτην σώοντες ἑταίρους.
431
τρεῖς δὲ ἕκαστον φῶτ᾽ ὄιες φέρον : αὐτὰρ ἐγώ γε—
432
ἀρνειὸς γὰρ ἔην μήλων ὄχ᾽ ἄριστος ἁπάντων,
433
τοῦ κατὰ νῶτα λαβών , λασίην ὑπὸ γαστέρ᾽ ἐλυσθεὶς
434
κείμην : αὐτὰρ χερσὶν ἀώτου θεσπεσίοιο
435
νωλεμέως στρεφθεὶς ἐχόμην τετληότι θυμῷ.
436
ὣς τότε μὲν στενάχοντες ἐμείναμεν Ἠῶ δῖαν.
437
“ἦμος
δ᾽
ἠριγένεια
φάνη
ῥοδοδάκτυλος
Ἠώς,
438
καὶ τότ᾽ ἔπειτα νομόνδ᾽ ἐξέσσυτο ἄρσενα μῆλα,
439
θήλειαι δὲ μέμηκον ἀνήμελκτοι περὶ σηκούς:
440
οὔθατα γὰρ σφαραγεῦντο . ἄναξ δ᾽ ὀδύνῃσι κακῇσι
441
τειρόμενος πάντων ὀίων ἐπεμαίετο νῶτα
442
ὀρθῶν ἑσταότων : τὸ δὲ νήπιος οὐκ ἐνόησεν,
443
ὥς οἱ ὑπ᾽ εἰροπόκων ὀίων στέρνοισι δέδεντο.
444
ὕστατος ἀρνειὸς μήλων ἔστειχε θύραζε
445
λάχνῳ στεινόμενος καὶ ἐμοὶ πυκινὰ φρονέοντι.
446
τὸν δ᾽ ἐπιμασσάμενος προσέφη κρατερὸς Πολύφημος:
447
“‘κριὲ
πέπον , τί
μοι
ὧδε
διὰ
σπέος
ἔσσυο
μήλων
448
ὕστατος ; οὔ τι πάρος γε λελειμμένος ἔρχεαι οἰῶν,
449
ἀλλὰ πολὺ πρῶτος νέμεαι τέρεν᾽ ἄνθεα ποίης
450
μακρὰ βιβάς , πρῶτος δὲ ῥοὰς ποταμῶν ἀφικάνεις,