Ὀδύσσεια, Alpheios version. Enhanced TEI with Syntax Diagrams
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
511
ὅς μοι ἔφη τάδε πάντα τελευτήσεσθαι ὀπίσσω,
512
χειρῶν ἐξ Ὀδυσῆος ἁμαρτήσεσθαι ὀπωπῆς.
513
ἀλλ᾽ αἰεί τινα φῶτα μέγαν καὶ καλὸν ἐδέγμην
514
ἐνθάδ᾽ ἐλεύσεσθαι , μεγάλην ἐπιειμένον ἀλκήν:
515
νῦν δέ μ᾽ ἐὼν ὀλίγος τε καὶ οὐτιδανὸς καὶ ἄκικυς
516
ὀφθαλμοῦ ἀλάωσεν , ἐπεί μ᾽ ἐδαμάσσατο οἴνῳ.
517
ἀλλ᾽ ἄγε δεῦρ᾽ , Ὀδυσεῦ , ἵνα τοι πὰρ ξείνια θείω
518
πομπήν τ᾽ ὀτρύνω δόμεναι κλυτὸν ἐννοσίγαιον:
519
τοῦ γὰρ ἐγὼ πάϊς εἰμί , πατὴρ δ᾽ ἐμὸς εὔχεται εἶναι.
520
αὐτὸς δ᾽ , αἴ κ᾽ ἐθέλῃσ᾽ , ἰήσεται , οὐδέ τις ἄλλος
521
οὔτε θεῶν μακάρων οὔτε θνητῶν ἀνθρώπων.’
522
“ὣς ἔφατ᾽ , αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενος προσέειπον:
523
αἲ γὰρ δὴ ψυχῆς τε καὶ αἰῶνός σε δυναίμην
524
εὖνιν ποιήσας πέμψαι δόμον Ἄϊδος εἴσω,
525
ὡς οὐκ ὀφθαλμόν γ᾽ ἰήσεται οὐδ᾽ ἐνοσίχθων.’
526
“ὣς ἐφάμην , ὁ δ᾽ ἔπειτα Ποσειδάωνι ἄνακτι
527
εὔχετο χεῖρ᾽ ὀρέγων εἰς οὐρανὸν ἀστερόεντα:
528
‘κλῦθι , Ποσείδαον
γαιήοχε
κυανοχαῖτα,
529
εἰ ἐτεόν γε σός εἰμι , πατὴρ δ᾽ ἐμὸς εὔχεαι εἶναι,
530
δὸς μὴ Ὀδυσσῆα πτολιπόρθιον οἴκαδ᾽ ἱκέσθαι
531
υἱὸν Λαέρτεω , Ἰθάκῃ ἔνι οἰκί᾽ ἔχοντα.
532
ἀλλ᾽ εἴ οἱ μοῖρ᾽ ἐστὶ φίλους τ᾽ ἰδέειν καὶ ἱκέσθαι
533
οἶκον ἐυκτίμενον καὶ ἑὴν ἐς πατρίδα γαῖαν,
534
ὀψὲ κακῶς ἔλθοι , ὀλέσας ἄπο πάντας ἑταίρους,
535
νηὸς ἐπ᾽ ἀλλοτρίης , εὕροι δ᾽ ἐν πήματα οἴκῳ.’
536
“ὣς ἔφατ᾽ εὐχόμενος , τοῦ δ᾽ ἔκλυε κυανοχαίτης.
537
αὐτὰρ ὅ γ᾽ ἐξαῦτις πολὺ μείζονα λᾶαν ἀείρας
538
ἧκ᾽ ἐπιδινήσας , ἐπέρεισε δὲ ἶν᾽ ἀπέλεθρον,
539
κὰδ᾽ δ᾽ ἔβαλεν μετόπισθε νεὸς κυανοπρῴροιο
540
τυτθόν , ἐδεύησεν δ᾽ οἰήιον ἄκρον ἱκέσθαι.