Pro Tullio, Orationes Volume VI. Cicero, Marcus Tullius, creator; Clark, Albert Curtis, 1859-1937, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
est in eo agro centuria quae Populiana[*]Popiliana A (Peyron): cf. §§ 17, 19, 21 nominatur, recuperatores, quae semper M. Tulli fuit, quam etiam pater possederat[*]possederat Mai: pos A ... posita esse et ad fundum eius convenire. ac primum, quod eum negoti totius et emptionis suae paenitebat, fundum proscripsit; eum autem emptum habebat cum socio Cn. Acerronio, viro optimo[*]optimo Mai: op A ... modum proscripsisse.
hominem appellat. iste sane adroganter quod commodum fuit respondit. Nequedum finis auctor demonstraverat. mittit ad procuratorem litteras et ad vilicum Tullius ... facturum negavit; illis absentibus finis Acerronio demonstravit neque tamen hanc centuriam Populianam vacuam tradidit. Acerronius, quo modo potuit, se de tota re[*]se de tota me Niebuhr: sedetorare A ex ...
8
mine[*]mine A: discrimine Heinrich eius modi semustilatus effugit. adducit iste interea in saltum homines electos maximis animis et viribus et eis[*]iis Mai: is A arma quae cuique habilia[*]habilia Heinrich: abitalia A atque apta essent comparat, prorsus ut quivis intellegeret non eos ad rem rusticam, verum ad caedem ac pugnam comparari.
brevi illo[*]illo illi Cramer tempore Q. Cati Aemiliani, hominis honesti, quem vos nostis, duo homines occiderunt; multa alia fecerunt; passim vagabantur armati, non obscure, sed ut plane intellegere viderentur ad quam rem parati essent; agros, vias denique infestas habebant. venit in Thurinum[*]Tyrinum A (cf. § 14) interea Tullius. deinde iste pater familias Asiaticus beatus, novus arator et idem pecuarius, cum ambularet in agro, animadvertit in hac ipsa centuria Populiana aedificium non ita magnum servumque M. Tulli Philinum[*]Philinum Mai (e § 22): filium A sticnegotiimmeost A: 'stic negoti immeo est (`vulgarem pronuntiationem expressit orator') Peyron.
'quid vobis,' inquit, 'istic negoti in meo est?' servus respondit pudenter, at non stulte, dominum esse ad villam; posse eum cum eo disceptare si quid vellet. rogat Fabius Acerronium—nam ibi tum erat—ut secum simul veniat ad Tullium. venitur. ad villam erat Tullius. appellat Fabius ut aut ipse Tullium deduceret aut ab eo deduceretur. dicit deducturum se Tullius, vadimonium Fabio Romam promissurum. manet in ea condicione Fabius. mature disceditur.