Post reditum in senatu, Orationes Volume V; Cicero, Marcus Tullius, creator; Peterson, William, 1856-1921, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
quis enim ullam ullius boni spem haberet in eo cuius
primum tempus aetatis palam fuisset ad omnis[*]omnes P rell.
praeter εe (omnium) libidines
divulgatum? qui ne a sanctissima quidem parte corporis potuisset hominum impuram
intemperantiam propulsare? qui cum suam rem non minus strenue quam postea publicam
confecisset, egestatem et luxuriem[*]luxuriam Hbks (verr. v, § 80) domestico lenocinio sustentavit?
qui nisi in aram tribunatus confugisset, neque vim praetoris nec multitudinem
creditorum nec bonorum proscriptionem effugere potuisset? qui[*]qui codd. praeter εe
(quo) in magistratu nisi rogationem de piratico bello tulisset, profecto
egestate et improbitate coactus piraticam ipse fecisset, ac minore quidem cum rei
publicae detrimento quam quod[*]quam quo com.
Garat.
intra moenia nefarius hostis praedoque versatus est? quo
inspectante ac sedente legem tribunus plebis tulit ne auspiciis obtemperaretur, ne
obnuntiare concilio aut comitiis, ne legi intercedere liceret, ut lex Aelia et Fufia
ne valeret, quae nostri maiores certissima subsidia rei publicae contra tribunicios
furores esse voluerunt?
idemque postea,
cum innumerabilis multitudo bonorum de Capitolio supplex ad eum sordidata venisset,
cumque adulescentes nobilissimi cunctique equites Romani se ad lenonis impudicissimi
pedes abiecissent, quo vultu cincinnatus ganeo non solum civium lacrimas verum etiam
patriae preces repudiavit! neque eo contentus fuit, sed etiam in
contionem escendit[*]escendit P: descendit Bςt: ascendit GHbςsε
eaque dixit quae, si eius vir
Catilina revixisset, dicere non esset ausus, se Nonarum Decembrium quae me consule
fuissent clivique Capitolini poenas ab equitibus Romanis esse repetiturum.
neque solum id dixit, sed quos ei commodum fuit compellavit,
Lucium[*]Lucium P rell. praeter s (L.) vero
Lamiam[*]Lamiam εs:
iam PHGc all.
, equitem Romanum, praestanti
dignitate hominem et saluti meae pro familiaritate, rei publicae pro fortunis suis
amicissimum, consul imperiosus exire ex[*]ex ε
(prob. Zielinski): om.
rell.
urbe iussit. et cum vos vestem mutandam
censuissetis cunctique mutassetis atque idem omnes boni iam ante fecissent, ille
unguentis oblitus cum toga praetexta, quam omnes praetores aedilesque tum
abiecerant, inrisit squalorem vestrum et luctum gratissimae civitatis, fecitque,
quod nemo umquam tyrannus, ut quo minus[*]cum (quom) ante
quo minus add. J. S. Reid
occulte vestrum malum
gemeretis nihil diceret[*]nihil diceret codd.: nihil
terreret Reid: nihil se intercedere ediceret Madv.: nihil diceret esse quod obstaret Lahmann: num nihil diceret
impedire? ne aperte ... ediceret s. l. P2: om. Madv. Cf. Sest. xiv: Planc.
§ 87 edictoque suo non luctum patribus conscriptis sed
indicia luctus ademerint: in Pis. § 18 maerorem relinquis, maeroris aufers insignia
, ne
aperte incommoda patriae lugeretis ediceret.
6
Cum vero in circo Flaminio non a tribuno
plebis consul in contionem, sed a latrone archipirata productus esset, primum
processit, qua auctoritate vir! vini somni stupri plenus, madenti coma, composito
capillo, gravibus oculis, fluentibus buccis: pressa voce[*]blaesa voce Gertz
et temulenta, quod in civis indemnatos
esset animadversum, id sibi dixit gravis auctor vehementissime displicere. Vbi nobis
haec auctoritas tam diu tanta latuit? cur in lustris et helluationibus huius
calamistrati saltatoris tam eximia virtus tam diu cessavit? nam ille
alter Caesoninus calventius ab adulescentia versatus est in foro, cum eum
praeter simulatam versutamque[*]versutamque PB: victamque
εe: irritamque HG1bcs: irritatamque k
tristitiam nulla res commendaret, non consilium, non dicendi copia, non[*]non
consilium, non dicendi copia, non scripsi (cf. § 15 non consilio neque eloquentia): non inconsulta
(non cos. Gs) studium non dicendi vitia (iura bs) PB et pler.: non iuris
studium non dicendi non εe: non vis consilii (non iuris civilis prudentia Muell.) non dicendi facultas non scientia Lamb.
rei militaris, non cognoscendorum hominum
studium, non liberalitas. quem praeteriens cum incultum horridum
maestumque vidisses, etiam si agrestem et inhumanum existimares, tamen libidinosum
et perditum non putares[*]putares ε: putasti
PBHk: putasses s
.
Cum hoc homine an cum stipite[*]stipite b2ε
: stipe P1: etiope P2: ethiope Bt: stipe
vel aethiope G
in foro constitisses, nihil
crederes interesse: sine sensu, sine sapore, elinguem, tardum, inhumanum negotium,
Cappadocem modo abreptum de grege venalium diceres. idem domi quam
libidinosus, quam impurus, quam intemperans, non ianua receptis sed pseudothyro
intromissis voluptatibus! Cum vero etiam litteris[*]litteris cod. Erfurt. G2 εt: litteras PBHςs belua ε: veluus (corr. heluus)
P: beluus B: helluo bs: om. H
studere incipit
et belua immanis cum Graeculis philosophari, tum est Epicureus non penitus illi
disciplinae, quaecumque est, deditus, sed captus uno verbo voluptatis.
habet autem magistros non ex istis ineptis qui dies totos de officio
ac de virtute disserunt, qui ad laborem, ad industriam, ad pericula pro patria
subeunda adhortantur, sed eos qui disputent[*]disputant Lamb.
in mg.
horam nullam vacuam voluptate esse debere, in omni parte
corporis semper oportere aliquod gaudium delectationemque versari.
his utitur quasi praefectis libidinum suarum, hi
voluptates omnis vestigant atque odorantur, hi sunt conditores instructoresque
convivi, idem expendunt atque aestimant voluptates sententiamque dicunt et iudicant
quantum cuique libidini tribuendum esse videatur. Horum ille artibus eruditus ita
contempsit hanc prudentissimam[*]pudent. ε
Halm
civitatem ut omnis suas libidines, omnia
flagitia latere posse arbitraretur, si modo vultum importunum in forum detulisset.
7
is nequaquam me quidem[*]Is
nequaquam me quidem Muell.: is me, quamquam me quidem
(equidem P2BHb) non codd.,
edd.
—cognoram enim propter Pisonum adfinitatem quam longe hunc ab
hoc genere cognatio materna Transalpini sanguinis abstulisset— sed vos populumque
Romanum non consilio neque eloquentia, quod in multis saepe accidit, sed rugis
supercilioque decepit.