De Oratore, Rhetorica Tomus I. Cicero, Marcus Tullius, creator; Wilkins, Augustus S. (Augustus Samuel), d. 1905, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
diceret, si quid vellet, si nucem fregisset." Etiam illa, quae
minuendi aut augendi causa ad incredibilem admirationem
efferuntur; velut tu, Crasse, in contione: "ita sibi ipsum
magnum videri Memmium, ut in forum descendens caput
ad fornicem Fabianum demitteret"; ex quo genere etiam
illud est, quod Scipio apud Numantiam, cum stomacharetur
cum C. Metello, dixisse dicitur: "si quintum pareret mater
eius, asinum fuisse parituram." Arguta etiam significatio est,
cum parva re et saepe verbo res obscura et latens inlustratur;
ut, cum C. Fabricio P. Cornelius, homo, ut existimabatur,
avarus et furax, sed egregie fortis et bonus imperator, gratias
ageret, quod se homo inimicus consulem fecisset, bello
praesertim magno et gravi "nihil est, quod mihi gratias
agas," inquit "si malui compilari quam venire"; ut Asello
Africanus obicienti lustrum illud infelix, "noli" inquit
"mirari; is enim, qui te ex aerariis exemit, lustrum condidit
et taurum immolavit." Tacita suspicio est, ut religione
civitatem obstrinxisse videatur Mummius, quod Asellum
ignominia levarit.
Urbana etiam dissimulatio est, cum alia dicuntur ac
sentias, non illo genere, de quo ante dixi, cum contraria
dicas, ut Lamiae Crassus, sed cum toto genere orationis
severe ludas, cum aliter sentias ac loquare;