Reading Center

hoc dasne aut manere animos post mortem aut morte ipsa interire?

Do vero.

Quid,^[*]quod K1 (corr. 2 )R si maneant?

Beatos^[*]beatas V esse concedo.

Sin intereant?

Non esse miseros, quoniam ne sint quidem; iam^[*]iam cf. p. 225,21 ac. 2, 109 al. (Mue) istuc coacti a te paulo ante concessimus.

Quo modo igitur aut cur mortem malum tibi videri dicis? quae aut beatos nos efficiet animis manentibus aut non miseros sensu carentis.^[*]carentes V2

Expone igitur, nisi molestum est, primum, si potes,^[*]potest G1 animos remanere post mortem, tum, si minus id obtinebis^[*]obtenebis GR1V—est enim arduum—, docebis carere omni malo mortem. ego enim istuc ipsum vereor ne^[*]ne me G malum sit non dico carere sensu, sed carendum esse.

Auctoribus quidem ad istam sententiam, quam vis obtineri, uti optimis^[*]optineri V possumus, quod in omnibus causis et debet et solet valere plurimum, et primum quidem omni antiquitate, quae quo propius^[*]propius opius in r. Vc aberat ab ortu et divina progenie, hoc melius ea fortasse quae erant vera^[*]vera ss. Kc veru (aaper- tum!) in vera corr. R cernebant.^[*]cercebant G1 (corr. ipse) R cernebant K cerneba

Figure here!

t V (-bat ς)

Itaque unum illud erat insitum priscis illis, quos cascos^[*]cassos R cassus K1 ann. 24 appellat Ennius, esse in morte sensum neque excessu vitae sic deleri hominem, ut funditus interiret;