Tusculanae Disputationes, Cicero, Marcus Tullius, creator; Pohlenz, M, 1872-1962, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
illud[*]illũ K1 num dubitas, quin specimen naturae capi deceat ex optima quaque natura? quae est melior igitur in hominum genere natura quam eorum, qui se natos ad homines iuvandos tutandos conservandos arbitrantur? abiit ad deos Hercules: numquam abisset, nisi, cum inter homines esset, eam sibi viam[*]viam s. v. add. K2 munivisset. vetera iam ista et religione omnium consecrata: quid in hac re p. tot tantosque viros ob rem p.[*]ob rem p. b r in r. V1 ob re p. K ob rē p. (er. ublică) G interfectos cogitasse arbitramur? isdemne ut finibus nomen suum quibus vita terminaretur? nemo umquam sine magna spe inmortalitatis se pro patria offerret
p.234
ad mortem.
licuit esse otioso Themistocli, licuit Epaminondae, licuit, ne et[*]1. et in r. V1 vetera et externa quaeram, mihi; sed nescio quo modo inhaeret in[*]in s. v. add. G1 mentibus quasi saeclorum quoddam augurium futurorum, idque in maximis ingeniis altissimisque animis et existit[*]exsistit GR maxime et apparet facillime. quo[*]quod X sed d exp. G1 quidem dempto quis tam esset amens, qui semper in laboribus et periculis viveret?