Tusculanae Disputationes, Cicero, Marcus Tullius, creator; Pohlenz, M, 1872-1962, editor
Ipsam aegritudinem, quam nos ut taetram et inmanem beluam fugiendam[*]fugienda X (-ā Vc) diximus,[*]diximus p. 330, 10 non sine magna utilitate a natura dicunt constitutam, ut homines[*]homines ς omnes X castigationes V1 castigationibus reprehensionibus ignominiis adfici se[*]adfici se adficisse X (corr. V3) in delicto dolerent. impunitas enim peccatorum data videtur eis qui ignominiam et infamiam ferunt sine dolore; morderi est melius conscientia. ex quo est illud e vita ductum[*]evicta d. V Afr. fr.409 ab Afranio: nam cum dissolutus filius: "heu me miserum![*]eume K " tum severus pater: "dum modo doleat aliquid, doleat quidlubet."
Reliquas quoque partis aegritudinis utilis esse dicunt, misericordiam ad opem ferendam et calamitates[*]calamitates post indignorum rep. X del. V3 hominum indignorum sublevandas; ipsum illud aemulari obtrectare non esse inutile, cum aut se non idem videat consecutum, quod alium, aut alium idem, quod se; metum vero si qui[*]quis GVrec sustulisset, omnem vitae diligentiam sublatam fore, quae summa esset in eis[*]esse K qui leges, qui magistratus,[*]qui leges qui magistratus in r. Vc qui paupertatem, qui ignominiam, qui mortem, qui dolorem timerent.[*]tenerent K Haec tamen ita disputant, ut resecanda esse fateantur, evelli penitus dicant nec posse nec opus esse et in omnibus fere rebus mediocritatem esse optumam existiment.[*]existimant ς quae cum exponunt, nihilne tibi videntur an aliquid dicere?
Mihi vero dicere aliquid, itaque expecto, quid ad ista.[*]ista
Figure here!
(eras. m) K
Reperiam fortasse, sed illud ante: