de Natura Deorum, Cicero, Marcus Tullius, creator; Plasberg, Otto, 1869-1924, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
non est igitur natura deorum praepotens neque excellens, si quidem ea subiecta est ei vel necessitati vel naturae, qua
caelum maria terrae regantur. nihil est autem praestantius deo; ab eo igitur mundum necesse est regi;
nulli igitur est naturae oboediens aut subiectus deus;
omnem ergo regit ipse naturam. Etenim si concedimus intellegentes esse deos, concedimus etiam providentes et rerum quidem maxumarum. ergo utrum
ignorant quae res maxumae sint quoque eae modo
tractandae et tuendae, an vim non habent qua tantas
res sustineant et gerant? at et ignoratio rerum aliena
naturae deorum est, et sustinendi muneris propter inbecillitatem difficultas minime cadit in maiestatem
deorum. ex quo efficitur id quod volumus, deorum
providentia mundum administrari.
Atqui necesse est
cum sint di (si modo sunt, ut profecto sunt) animantis
esse, nec solum animantes sed etiam rationis compotes inter seque quasi civili conciliatione et societate
coniunctos, unum mundum ut communem rem publicam atque urbem aliquam regentis.