de Natura Deorum, Cicero, Marcus Tullius, creator; Plasberg, Otto, 1869-1924, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Diogenes quidem Cynicus dicere solebat
Harpalum, qui temporibus illis praedo felix habebatur,
contra deos testimonium dicere, quod in illa fortuna
tam diu viveret. Dionysius, de quo ante dixi, cum fanum Proserpinae Locris expilavisset, navigabat Syracusas; isque cum secundissumo vento cursum teneret,
ridens "videtisne" inquit "amici quam bona a dis inmortalibus navigatio sacrilegis detur". atque homo acutus
cum bene planeque percepisset, in eadem sententia
perseverabat. qui quom ad Peloponnesum classem appulisset et in fanum venisset Iovis Olympii, aureum ei
detraxit amiculum grandi pondere, quo Iovem ornarat
e manubiis Carthaginiensium tyrannus Gelo, atque in
eo etiam cavillatus est aestate grave esse aureum amiculum hieme frigidum, eique laneum pallium iniecit,
cum id esse ad omne anni tempus diceret. idemque
Aesculapi Epidauri barbam auream demi iussit; neque
enim convenire barbatum esse filium, cum in omnibus
fanis pater imberbis esset.
iam mensas argenteas de
omnibus delubris iussit auferri, in quibus quod more
veteris Graeciae inscriptum esset "bonorum deorum",
uti se eorum bonitate velle dicebat. idem Victoriolas
aureas et pateras coronasque, quae simulacrorum porrectis manibus sustinebantur, sine dubitatione tollebat
p.155
eaque se accipere non auferre dicebat; esse enim
stultitiam a quibus bona precaremur ab is porrigentibus et dantibus nolle sumere. eundemque ferunt haec
quae dixi sublata de fanis in forum protulisse et per
praeconem vendidisse exactaque pecunia edixisse ut
quod quisque a sacris haberet id ante diem certam in
suum quicque fanum referret: ita ad impietatem in
deos in homines adiunxit iniuriam. Hunc igitur nec
Olympius Iuppiter fulmine percussit nec Aesculapius
misero diuturnoque morbo tabescentem interemit, atque in suo lectulo mortuus in †tyrannidis rogum inlatus est, eamque potestatem, quam ipse per scelus
erat nanctus, quasi iustam et legitimam hereditatis
loco filio tradidit.