Epistulae ad Atticum, Epistulae Volume II, Pars Prior Pars Posterior Epistulae Ad Atticum. Cicero, Marcus Tullius, creator; Purser, Louis Claude, 1854-1932, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
11.25
facile adsentior tuis litteris quibus exponis pluribus verbis nullum consistere consilium quo a te possim iuvari. consolatio
certe nulla est quae levare possit dolorem meum. nihil est enim contractum
casu (nam id esset ferendum), sed omnia fecimus iis erroribus et miseriis et animi et
corporis quibus proximi utinam mederi maluissent! quam ob rem quoniam neque
consili tui neque consolationis cuiusquam spes ulla mihi ostenditur, non quaeram haec a
te posthac; tantum velim ne intermittas, scribas ad me quicquid veniet tibi in mentem
cum habebis cui des et dum erit ad quem des; quod longum non erit.
illum discessisse Alexandria rumor est non firmus ortus ex
Sulpici litteris; quas cuncti postea nuntii confirmarunt. quod
verum an falsum sit, quoniam mea nihil interest, utrum malim nescio.
quod ad te iam pridem de testamento scripsi, apud †epistulas velim
ut possim adversas.† ego huius miserrimae
†facultate† confectus conflictor. nihil umquam simile
atum puto. quoi si qua re consulere aliquid possum, cupi a te admoneri.
video eandem esse difficultatem quam in consilio dando ante.
tamen hoc me magis sollicitat quam omnia. in pensione secunda
caeci fuimus. aliud mallem; sed praeteriit. te oro, ut in perditis
rebus si quid cogi, confici potest quod sit in tuto, ex argento atque satis multa ex
supellectile, des operam. iam enim mihi videtur adesse extremum nec ulla fore
condicio pacis eaque quae sunt etiam sine adversario peritura.
haec etiam, si videbitur, cum Terentia loquere opportune.
non queo omnia scribere. vale. iii Non. Quintil.