Elegiae, TEI XML Edition Enhanced with Syntax Diagrams for Poems 1 and 2. Propertius, Sextus, creator; Müller, Lucian, 1836-1898, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
2.13b
quandocumque igitur nostros mors claudet ocellos,
accipe quae serves funeris acta mei.
nec mea tunc longa spatietur imagine pompa
nec tuba sit fati vana querela mei;
5
nec mihi tunc fulcro sternatur lectus eburno,
nec sit in Attalico mors mea nixa toro.
desit odoriferis ordo mihi lancibus, adsint
plebei parvae funeris exsequiae.
sat mea sat magna est, si tres sint pompa libelli,
10
quos ego Persephonae maxima dona feram.
tu vero nudum pectus lacerata sequeris,
nec fueris nomen lassa vocare meum,
osculaque in gelidis pones suprema labellis,
cum dabitur Syrio munere plenus onyx.
15
deinde, ubi suppositus cinerem me fecerit ardor
accipiat Manis parvula testa meos,
et sit in exiguo laurus super addita busto,
quae tegat exstincti funeris umbra locum,
et duo sint versus: QVI NVNC IACET HORRIDA PVLVIS,
20
VNIVS HIC QVONDAM SERVVS AMORIS ERAT.
nec minus haec nostri notescet fama sepulcri,
quam fuerant Pthii busta cruenta viri.
tu quoque si quando venies ad fata, memento,
hoc iter ad lapides cana veni memores.
25
interea cave sis nos aspernata sepultos:
non nihil ad verum conscia terra sapit.
atque utinam primis animam me ponere cunis
iussisset quaevis de Tribus una Soror!
nam quo tam dubiae servetur spiritus horae?
30
Nestoris est visus post tria saecla cinis:
cui si longaevae minuisset fata senectae
Gallicus Iliacis miles in aggeribus,
non ille Antilochi vidisset corpus humari,
diceret aut 'O mors, cur mihi sera venis?'
35
tu tamen amisso non numquam flebis amico:
fas est praeteritos semper amare viros.
testis, qui niveum quondam percussit Adonem
venantem Idalio vertice durus aper,
illis formosum iacuisse paludibus; illuc
40
diceris effusa tu, Venus, isse coma.
sed frustra mutos revocabis, Cynthia, Manis: