Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
451
leniit, hic primum Aeneas sperare salutem
452
ausus, et adflictis melius confidere rebus.
453
Namque sub ingenti lustrat dum singula templo,
454
reginam opperiens, dum, quae fortuna sit urbi,
455
artificumque manus inter se operumque laborem
456
miratur, videt Iliacas ex ordine pugnas,
457
bellaque iam fama totum volgata per orbem,
458
Atridas, Priamumque, et saevum ambobus Achillem.
459
Constitit, et lacrimans, “Quis iam locus” inquit “Achate,
460
quae regio in terris nostri non plena laboris?
461
En Priamus! Sunt hic etiam sua praemia laudi;
462
sunt lacrimae rerum et mentem mortalia tangunt.
463
Solve metus; feret haec aliquam tibi fama salutem.”
464
Sic ait, atque animum pictura pascit inani,
465
multa gemens, largoque umectat flumine voltum.
466
Namque videbat, uti bellantes Pergama circum
467
hac fugerent Graii, premeret Troiana iuventus,
468
hac Phryges, instaret curru cristatus Achilles.
469
Nec procul hinc Rhesi niveis tentoria velis
470
adgnoscit lacrimans, primo quae prodita somno
471
Tydides multa vastabat caede cruentus,
472
ardentisque avertit equos in castra, prius quam
473
pabula gustassent Troiae Xanthumque bibissent.
474
Parte alia fugiens amissis Troilus armis,
475
infelix puer atque impar congressus Achilli,
476
fertur equis, curruque haeret resupinus inani,
477
lora tenens tamen; huic cervixque comaeque trahuntur
478
per terram, et versa pulvis inscribitur hasta.
479
Interea ad templum non aequae Palladis ibant
480
crinibus Iliades passis peplumque ferebant,