Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
360
haud aliter Troianae acies aciesque Latinae
361
concurrunt; haeret pede pes densusque viro vir.
362
At parte ex alia, qua saxa rotantia late
363
impulerat torrens arbustaque diruta ripis,
364
Arcadas insuetos acies inferre pedestris
365
ut vidit Pallas Latio dare terga sequaci
366
(aspera quis natura loci dimittere quando
367
suasit equos), unum quod rebus restat egenis,
368
nunc prece, nunc dictis virtutem accendit amaris:
369
“Quo fugitis, socii? Per vos et fortia facta,
370
per ducis Evandri nomen devictaque bella
371
Opemque meam, patriae quae nunc subit aemula laudi,
372
fidite ne pedibus. Ferro rumpenda per hostis
373
est via. Qua globus ille virum densissimus urget,
374
hac vos et Pallanta ducem patria alta reposcit.
375
Numina nulla premunt, mortali urgemur ab hoste
376
mortales, totidem nobis animaeque manusque.
377
Ecce, maris magna claudit nos obice pontus,
378
deest iam terra fugae: pelagus Troiamne petemus?”
379
Haec ait et medius densos prorumpit in hostis.
380
Obvius huic primum, fatis adductus iniquis,
381
fit Lagus. Hunc, magno vellit dum pondere saxum,
382
intorto figit telo, discrimina costis
383
per medium qua spina dabat, hastamque receptat
384
ossibus haerentem. Quem non super occupat Hisbo,
385
ille quidem hoc sperans: nam Pallas ante ruentem,
386
dum furit, incautum crudeli morte sodalis
387
excipit atque ensem tumido in pulmone recondit.
388
Hinc Sthenium petit et Rhoeti de gente vetusta
389
Anchemolum, thalamos ausum incestare novercae.