Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
90
obiecit? Quae causa fuit, consurgere in arma
91
Europamque Asiamque et foedera solvere furto?
92
Me duce Dardanius Spartam expugnavit adulter,
93
aut ego tela dedi fovive cupidine bella?
94
Tum decuit metuisse tuis: nunc sera querelis
95
haud iustis adsurgis et inrita iurgia iactas.”
96
Talibus orabat Iuno, cunctique fremebant
97
caelicolae adsensu vario, ceu flamina prima
98
cum deprensa fremunt silvis et caeca volutant
99
murmura, venturos nautis prodentia ventos.
100
Tum pater omnipotens, rerum cui prima potestas,
101
infit; eo dicente deum domus alta silescit
102
et tremefacta solo tellus, silet arduus aether,
103
tum Zephyri posuere, premit placida aequora pontus:
104
“Accipite ergo animis atque haec mea figite dicta.
105
Quandoquidem Ausonios coniungi foedere Teucris
106
haud licitum, nec vestra capit discordia finem:
107
quae cuique est fortuna hodie, quam quisque secat spem,
108
Tros Rutulusne fuat nullo discrimine habebo.
109
Seu fatis Italum castra obsidione tenentur
110
sive errore malo Troiae monitisque sinistris.
111
Nec Rutulos solvo: sua cuique exorsa laborem
112
fortunamque ferent. Rex Iuppiter omnibus idem.
113
Fata viam invenient.” Stygii per flumina fratris,
114
per pice torrentis atraque voragine ripas
115
adnuit et totum nutu tremefecit Olympum.
116
Hic finis fandi. Solio tum Iuppiter aureo
117
surgit, caelicolae medium quem ad limina ducunt.
118
Interea Rutuli portis circum omnibus instant
119
sternere caede viros et moenia cingere flammis.