Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
31
servabat senior, qui Parrhasio Evandro
32
armiger ante fuit, sed non felicibus aeque
33
tum comes auspiciis caro datus ibat alumno.
34
Circum omnis famulumque manus Troianaque turba
35
et maestum Iliades crinem de more solutae.
36
Ut vero Aeneas foribus sese intulit altis,
37
ingentem gemitum tunsis ad sidera tollunt
38
pectoribus, maestoque immugit regia luctu.
39
Ipse caput nivei fultum Pallantis et ora
40
ut vidit levique patens in pectore vulnus
41
cuspidis Ausoniae, lacrimis ita fatur obortis.
42
“Tene,” inquit, “miserande puer, cum laeta veniret,
43
invidit Fortuna mihi, ne regna videres
44
nostra neque ad sedes victor veherere paternas?
45
Non haec Evandro de te promissa parenti
46
discedens dederam, cum me complexus euntem
47
mitteret in magnum imperium metuensque moneret
48
acris esse viros, cum dura proelia gente.
49
Et nunc ille quidem spe multum captus inani
50
fors et vota facit cumulatque altaria donis:
51
nos iuvenem exanimum et nil iam caelestibus ullis
52
debentem vano maesti comitamur honore.
53
Infelix, nati funus crudele videbis!
54
Hi nostri reditus expectatique triumphi!
55
Haec mea magna fides! At non, Evandre, pudendis
56
vulneribus pulsum adspicies nec sospite dirum
57
optabis nato funus pater. Ei mihi, quantum
58
praesidium Ausonia et quantum tu perdis, Iule!”
59
Haec ubi deflevit, tolli miserabile corpus
60
imperat et toto lectos ex agmine mittit