Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
541
infantem fugiens media inter proelia belli
542
sustulit exsilio comitem matrisque vocavit
543
nomine Casmillae mutata parte Camillam.
544
Ipse sinu prae se portans iuga longa petebat
545
solorum nemorum: tela undique saeva premebant
546
et circumfuso volitabant milite Volsci.
547
Ecce fugae medio summis Amasenus abundans
548
spumabat ripis: tantus se nubibus imber
549
ruperat. Ille, innare parans, infantis amore
550
tardatur caroque oneri timet. Omnia secum
551
versanti subito vix haec sententia sedit.
552
Telum immane manu valida quod forte gerebat
553
bellator, solidum nodis et robore cocto,
554
huic natam, libro et silvestri subere clausam,
555
implicat atque habilem mediae circumligat hastae;
556
quam dextra ingenti librans ita ad aethera fatur:
557
“Alma, tibi hanc, nemorum cultrix, Latonia virgo,
558
ipse pater famulam voveo; tua prima per auras
559
tela tenens supplex hostem fugit. Accipe, testor,
560
diva tuam, quae nunc dubiis committitur auris.
561
Dixit et adducto contortum hastile lacerto
562
immittit: sonuere undae, rapidum super amnem
563
infelix fugit in iaculo stridente Camilla.
564
At Metabus, magna propius iam urgente caterva,
565
dat sese fluvio atque hastam cum virgine victor
566
gramineo donum Triviae de caespite vellit.
567
Non illum tectis ullae, non moenibus urbes
568
accepere neque ipse manus feritate dedisset:
569
pastorum et solis exegit montibus aevom.
570
Hic natam in dumis interque horrentia lustra