Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
601
huc conversus et huc; tum late ferreus hastis
602
horret ager campique armis sublimibus ardent.
603
Nec non Messapus contra celeresque Latini
604
et cum fratre Coras et virginis ala Camillae
605
adversi campo apparent hastasque reductis
606
protendunt longe dextris et spicula vibrant,
607
adventusque virum fremitusque ardescit equorum.
608
Iamque intra iactum teli progressus uterque
609
substiterat: subito erumpunt clamore furentisque
610
exhortantur equos; fundunt simul undique tela
611
crebra nivis ritu caelumque obtexitur umbra.
612
Continuo adversis Tyrrhenus et acer Aconteus
613
conixi incurrunt hastis primique ruina
614
dant sonitum ingenti perfractaque quadrupedantum
615
pectora pectoribus rumpunt: excussus Aconteus
616
fulminis in morem aut tormento ponderis acti
617
praecipitat longe et vitam dispergit in auras.
618
Extemplo turbatae acies, versique Latini
619
reiciunt parmas et equos ad moenia vertunt.
620
Troes agunt, princeps turmas inducit Asilas.
621
Iamque propinquabant portis, rursusque Latini
622
clamorem tollunt et mollia colla reflectunt:
623
hi fugiunt penitusque datis referuntur habenis.
624
Qualis ubi alterno procurrens gurgite pontus
625
nunc ruit ad terram scopulusque superiacit unda
626
spumeus extremamque sinu perfundit arenam,
627
nunc rapidus retro atque aestu revoluta resorbens
628
saxa fugit litusque vado labente relinquit:
629
bis Tusci Rutulos egere ad moenia versos,
630
bis reiecti armis respectant terga tegentes.