Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
181
fontisque fluviosque voco, quaeque aetheris alti
182
religio et quae caeruleo sunt numina ponto:
183
cesserit Ausonio si fors victoria Turno,
184
convenit Evandri victos discedere ad urbem,
185
cedet Iulus agris, nec post arma ulla rebelles
186
Aeneadae referent ferrove haec regna lacessent,
187
sin nostrum adnuerit nobis Victoria Martem
188
(ut potius reor et potius di numine firment),
189
non ego nec Teucris Italos parere iubebo
190
nec mihi regna peto: paribus se legibus ambae
191
invictae gentes aeterna in foedera mittant.
192
Sacra deosque dabo; socer arma Latinus habeto,
193
imperium sollemne socer; mihi moenia Teucri
194
constituent, urbique dabit Lavinia nomen.”
195
Sic prior Aeneas; sequitur sic deinde Latinus
196
suspiciens caelum tenditque ad sidera dextram:
197
“Haec eadem, Aenea, terram mare sidera iuro
198
Latonaeque genus duplex Ianumque bifrontem
199
vimque deum infernam et duri sacraria Ditis;
200
audiat haec genitor, qui foedera fulmine sancit.
201
Tango aras, medios ignis et numina testor:
202
nulla dies pacem hanc Italis nec foedera rumpet,
203
quo res cumque cadent; nec me vis ulla volentem
204
avertet, non, si tellurem effundat in undas
205
diluvio miscens caelumque in Tartara solvat;
206
ut sceptrum hoc” (dextra sceptrum nam forte gerebat
207
“numquam fronde levi fundet virgulta nec umbras,
208
cum semel in silvis imo de stirpe recisum
209
matre caret posuitque comas et bracchia ferro,
210
olim arbos, nunc artificis manus aere decoro