Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
301
nidoremque ambusta dedit. Super ipse secutus
302
caesariem laeva turbati corripit hostis
303
inpressoque genu nitens terrae adplicat ipsum:
304
sic rigido latus ense ferit. Podalirius Alsum
305
pastorem primaque acie per tela ruentem,
306
ense sequens nudo superimminet: ille securi
307
adversi frontem mediam mentumque reducta
308
disicit et sparso late rigat arma cruore.
309
Olli dura quies oculos et ferreus urget
310
somnus, in aeternam conduntur lumina noctem.
311
At pius Aeneas dextram tendebat inermem
312
nudato capite atque suos clamore vocabat:
313
“Quo ruitis? Quaeve ista repens discordia surgit?
314
O cohibete iras! Ictum iam foedus et omnes
315
compositae leges; mihi ius concurrere soli;
316
me sinite atque auferte metus; ego foedera faxo
317
firma manu; Turnum debent haec iam mihi sacra.”
318
Has inter voces, media inter talia verba
319
ecce viro stridens alis adlapsa sagitta est
320
incertum qua pulsa manu, quo turbine adacta,
321
Quis tantam Rutulis laudem, casusne deusne,
322
adtulerit: pressa est insignis gloria facti.
323
nec sese Aeneae iactavit vulnere quisquam.
324
Turnus ut Aenean cedentem ex agmine vidit
325
turbatosque duces, subita spe fervidus ardet:
326
poscit equos atque arma simul saltuque superbus
327
emicat in currum et manibus molitur habenas.
328
Multa virum volitans dat fortia corpora Leto,
329
semineces volvit multos aut agmina curru
330
proterit aut raptas fugientibus ingerit hastas.