Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
841
Adnuit his Iuno et mentem laetata retorsit.
842
Interea excedit caelo nubemque relinquit.
843
His actis aliud genitor secum ipse volutat
844
Iuturnamque parat fratris dimittere ab armis.
845
Dicuntur geminae pestes cognomine Dirae,
846
quas et Tartaream Nox intempesta Megaeram
847
uno eodemque tulit partu paribusque revinxit
848
serpentum spiris ventosasque addidit alas.
849
Hae Iovis ad solium saevique in limine regis
850
adparent acuuntque metum mortalibus aegris,
851
siquando letum horrificum morbosque deum rex
852
molitur meritas aut bello territat urbes.
853
Harum unam celerem demisit ab aethere summo
854
Iuppiter inque omen Iuturnae occurrere iussit.
855
Illa volat celerique ad terram turbine fertur.
856
Non secus ac nervo per nubem impulsa sagitta,
857
armatam saevi Parthus quam felle veneni,
858
Parthus sive Cydon, telum immedicabile, torsit,
859
stridens et celeris incognita transilit umbras:
860
talis se sata Nocte tulit terrasque petivit.
861
Postquam acies videt Iliacas atque agmina Turni,
862
alitis in parvae subitam conlecta figuram,
863
quae quondam in bustis aut culminibus desertis
864
nocte sedens serum canit importuna per umbras,
865
hanc versa in faciem Turni se pestis ob ora
866
fertque refertque sonans clipeumque everberat alis.
867
Olli membra novus solvit formidine torpor,
868
adrectaeque horrore comae, et vox faucibus haesit.
869
At procul ut Dirae stridorem adgnovit et alas,
870
infelix crinis scindit Iuturna solutos,