Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
91
fecerat et Stygia candentem tinxerat unda.
92
Exin quae mediis ingenti adnixa columnae
93
aedibus adstabat, validam vi corripit hastam,
94
Actoris Aurunci spolium, quassatque trementem
95
vociferans: “Nunc, O numquam frustrata vocatus
96
hasta meos, nunc tempus adest: te maximus Actor
97
te Turni nunc dextra gerit. Da sternere corpus
98
loricamque manu valida lacerare revulsam
99
semiviri Phrygis et foedare in pulvere crinis
100
vibratos calido ferro murraque madentis.”
101
His agitur furiis; totoque ardentis ab ore
102
scintillae absistunt, oculis micat acribus ignis:
103
mugitus veluti cum prima in proelia taurus
104
terrificos ciet atque irasci in cornua temptat,
105
arboris obnixus trunco, ventosque lacessit
106
ictibus aut sparsa ad pugnam proludit harena.
107
Nec minus interea maternis saevos in armis
108
Aeneas acuit Martem et se suscitat ira,
109
oblato gaudens componi foedere bellum,
110
tum socios maestique metum solatur Iuli,
111
fata docens, regique iubet responsa Latino
112
certa referre viros et pacis dicere leges.
113
Postera vix summos spargebat lumine montis
114
orta dies, cum primum alto se gurgite tollunt
115
solis equi lucemque elatis naribus efflant:
116
campum ad certamen magnae sub moenibus urbis
117
dimensi Rutulique viri Teucrique parabant
118
in medioque focos et dis communibus aras
119
gramineas. Alii fontemque ignemque ferebant,
120
velati limo et verbena tempora vincti.