Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
661
solamenque mali.
662
Postquam altos tetigit fluctus et ad aequora venit,
663
luminis effossi fluidum lavit inde cruorem,
664
dentibus infrendens gemitu, graditurque per aequor
665
iam medium, necdum fluctus latera ardua tinxit.
666
Nos procul inde fugam trepidi celerare, recepto
667
supplice sic merito, tacitique incidere funem;
668
vertimus et proni certantibus aequora remis.
669
Sensit, et ad sonitum vocis vestigia torsit;
670
verum ubi nulla datur dextra adfectare potestas,
671
nec potis Ionios fluctus aequare sequendo,
672
clamorem immensum tollit, quo pontus et omnes
673
contremuere undae, penitusque exterrita tellus
674
Italiae, curvisque immugiit Aetna cavernis.
675
At genus e silvis Cyclopum et montibus altis
676
excitum ruit ad portus et litora complent.
677
Cernimus adstantis nequiquam lumine torvo
678
Aetnaeos fratres, caelo capita alta ferentis,
679
concilium horrendum: quales cum vertice celso
680
aeriae quercus, aut coniferae cyparissi
681
constiterunt, silva alta Iovis, lucusve Dianae.
682
Praecipites metus acer agit quocumque rudentis
683
excutere, et ventis intendere vela secundis.
684
Contra iussa monent Heleni Scyllam atque Charybdin
685
inter, utramque viam leti discrimine parvo,
686
ni teneant cursus; certum est dare lintea retro.
687
Ecce autem Boreas angusta ab sede Pelori
688
missus adest. Vivo praetervehor ostia saxo
689
Pantagiae Megarosque sinus Thapsumque iacentem.
690
Talia monstrabat relegens errata retrorsus