Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
181
monstrum horrendum, ingens, cui, quot sunt corpore plumae
182
tot vigiles oculi subter, mirabile dictu,
183
tot linguae, totidem ora sonant, tot subrigit aures.
184
Nocte volat caeli medio terraeque per umbram,
185
stridens, nec dulci declinat lumina somno;
186
luce sedet custos aut summi culmine tecti,
187
turribus aut altis, et magnas territat urbes;
188
tam ficti pravique tenax, quam nuntia veri.
189
Haec tum multiplici populos sermone replebat
190
gaudens, et pariter facta atque infecta canebat:
191
venisse Aenean, Troiano sanguine cretum,
192
cui se pulchra viro dignetur iungere Dido;
193
nunc hiemem inter se luxu, quam longa, fovere
194
regnorum immemores turpique cupidine captos.
195
Haec passim dea foeda virum diffundit in ora.
196
Protinus ad regem cursus detorquet Iarban,
197
incenditque animum dictis atque aggerat iras.
198
Hic Hammone satus, rapta Garamantide Nympha,
199
templa Iovi centum latis immania regnis,
200
centum aras posuit, vigilemque sacraverat ignem,
201
excubias divom aeternas, pecudumque cruore
202
pingue solum et variis florentia limina sertis.
203
Isque amens animi et rumore accensus amaro
204
dicitur ante aras media inter numina divom
205
multa Iovem manibus supplex orasse supinis:
206
“Iuppiter omnipotens, cui nunc Maurusia pictis
207
gens epulata toris Lenaeum libat honorem,
208
aspicis haec, an te, genitor, cum fulmina torques,
209
nequiquam horremus, caecique in nubibus ignes
210
terrificant animos et inania murmura miscent?