Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
661
Hauriat hunc oculis ignem crudelis ab alto
662
Dardanus, et nostrae secum ferat omina mortis.”
663
Dixerat; atque illam media inter talia ferro
664
conlapsam aspiciunt comites, ensemque cruore
665
spumantem, sparsasque manus. It clamor ad alta
666
atria; concussam bacchatur Fama per urbem.
667
Lamentis gemituque et femineo ululatu
668
tecta fremunt; resonat magnis plangoribus aether,
669
non aliter, quam si immissis ruat hostibus omnis
670
Karthago aut antiqua Tyros, flammaeque furentes
671
culmina perque hominum volvantur perque deorum.
672
Audiit exanimis, trepidoque exterrita cursu
673
unguibus ora soror foedans et pectora pugnis
674
per medios ruit, ac morientem nomine clamat:
675
“Hoc illud, germana, fuit? Me fraude petebas?
676
Hoc rogus iste mihi, hoc ignes araeque parabant?
677
Quid primum deserta querar? Comitemne sororem
678
sprevisti moriens? Eadem me ad fata vocasses:
679
idem ambas ferro dolor, atque eadem hora tulisset.
680
His etiam struxi manibus, patriosque vocavi
681
voce deos, sic te ut posita crudelis abessem?
682
Exstinxti te meque, soror, populumque patresque
683
Sidonios urbemque tuam. Date volnera lymphis
684
abluam, et, extremus si quis super halitus errat,
685
ore legam.” Sic fata, gradus evaserat altos,
686
semianimemque sinu germanam amplexa fovebat
687
cum gemitu, atque atros siccabat veste cruores.
688
Illa, graves oculos conata attollere, rursus
689
deficit; infixum stridit sub pectore vulnus.
690
Ter sese attollens cubitoque adnixa levavit;