Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
211
agmine remorum celeri ventisque vocatis
212
prona petit maria et pelago decurrit aperto.
213
Qualis spelunca subito commota columba,
214
cui domus et dulces latebroso in pumice nidi,
215
fertur in ana volans, plausumque exterrita pennis
216
dat tecto ingentem, mox aere lapsa quieto
217
radit iter liquidum, celeres neque commovet alas:
218
sic Mnestheus, sic ipsa fuga secat ultima Pristis
219
aequora, sic illam fert impetus ipse volantem.
220
Et primum in scopulo luctantem deserit alto
221
Sergestum, brevibusque vadis frustraque vocantem
222
auxilia, et fractis discentem currere remis
223
Inde Gyan ipsamque ingenti mole Chimaeram
224
consequitur; cedit, quoniam spoliata magistro est.
225
Solus iamque ipso superest in fine Cloanthus:
226
quem petit, et summis adnixus viribus urguet.
227
Tum vero ingeminat clamor, cunctique sequentem
228
instigant studiis, resonatque fragoribus aether.
229
Hi proprium decus et partum indignantur honorem
230
ni teneant, vitamque volunt pro laude pacisci;
231
hos successus alit: possunt, quia posse videntur.
232
Et fors aequatis cepissent praemia rostris,
233
ni palmas ponto tendens utrasque Cloanthus
234
fudissetque preces, divosque in vota vocasset:
235
Di, quibus imperium est pelagi, quorum aequora curro,
236
vobis laetus ego hoc candentem in litore taurum
237
constituam ante aras, voti reus, extaque salsos
238
porriciam in fluctus et vina liquentia fundam.”
239
Dixit, eumque imis sub fluctibus audiit omnis
240
Nereidum Phorcique chorus Panopeaque virgo,