Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
781
Iunonis gravis ira nec exsaturabile pectus
782
cogunt me, Neptune, preces descendere in omnes;
783
quam nec longa dies, pietas nec mitigat ulla,
784
nec Iovis imperio fatisque infracta quiescit.
785
Non media de gente Phrygum exedisse nefandis
786
urbem odiis satis est, nec poenam traxe per omnem:
787
reliquias Troiae, cineres atque ossa peremptae
788
insequitur: causas tanti sciat illa furoris.
789
Ipse mihi nuper Libycis tu testis in undis
790
quam molem subito excierit: maria omnia caelo
791
miscuit, Aeoliis nequiquam freta procellis,
792
in regnis hoc ausa tuis.
793
Per scelus ecce etiam Troianis matribus actis
794
exussit foede puppes, et classe subegit
795
amissa socios ignotae linquere terrae.
796
Quod superest, oro, liceat dare tuta per undas
797
vela tibi, liceat Laurentem attingere Thybrim:
798
si concessa peto, si dant ea moenia Parcae.”
799
Tum Saturnius haec domitor maris edidit alti:
800
“Fas omne est, Cytherea, meis te fidere regnis,
801
unde genus ducis: merui quoque; saepe furores
802
compressi, et rabiem tantam caelique marisque.
803
Nec minor in terris, Xanthum Simoëntaque testor,
804
Aeneae mihi cura tui. Cum Troia Achilles
805
exanimata sequens impingeret agmina muris,
806
milia multa daret leto, gemerentque repleti
807
amnes, nec reperire viam atque evolvere posset
808
in mare se Xanthus, Pelidae tunc ego forti
809
congressum Aenean nec dis nec viribus aequis
810
nube cava rapui, cuperem cum vertere ab imo