Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
271
hoc Latio restare canunt, qui sanguine nostrum
272
nomen in astra ferant. Hunc illum poscere fata
273
et reor et, siquid veri mens augurat, opto.”
274
haec effatus equos numero pater eligit omni
275
(stabant ter centum nitidi in praesaepibus altis):
276
omnibus extemplo Teucris iubet ordine duci
277
instratos ostro alipedes pictisque tapetis;
278
aurea pectoribus demissa monilia pendent,
279
tecti auro fulvum mandunt sub dentibus aurum;
280
absenti Aeneae currunt geminosque iugalis
281
semine ab aetherio, spirantis naribus ignem,
282
illorum de gente, patri quos daedala Circe
283
supposita de matre nothos furata creavit.
284
Talibus Aeneadae donis dictisque Latini
285
sublimes in equis redeunt pacemque reportant.
286
Ecce autem Inachiis sese referebat ab Argis
287
saeva Iovis coniunx aurasque invecta tenebat,
288
et laetum Aenean classemque ex aethere longe
289
Dardaniam Siculo prospexit ab usque Pachyno.
290
moliri iam tecta videt, iam fidere terrae,
291
deseruisse rates: stetit acri fixa dolore.
292
Tum quassans caput haec effundit pectore dicta:
293
“Heu stirpem invisam et fatis contraria nostris
294
fata Phrygum ! Num Sigeis occumbere campis,
295
num capti potuere capi, num incensa cremavit
296
Troia viros ? Medias acies mediosque per ignis
297
invenere viam. At, credo, mea numina tandem
298
fessa iacent odiis aut exsaturata quievi.
299
Quin etiam patria excussos infesta per undas
300
ausa sequi et profugis toto me opponere ponto !