Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
331
“Hunc mihi da proprium, virgo sata Nocte, laborem,
332
hanc operam, ne noster honos infractave cedat
333
fama loco, neu conubiis ambire Latinum
334
Aeneadae possint Italosve obsidere finis.
335
Tu potes unanimos armare in proelia fratres
336
atque odiis versare domos, tu verbera tectis
337
funereasque inferre faces, tibi nomina mille,
338
mille nocendi artes. Fecundum concute pectus,
339
disice compositam pacem, sere crimina belli:
340
arma velit poscatque simul rapiatque inventus.”
341
Exin Gorgoneis Allecto infecta venenis
342
principio Latium et Laurentis tecta tyranni
343
celsa petit tacitumque obsedit limen Amatae,
344
quam super adventu Teucrum Turnique hymenaeis
345
femineae ardentem curaeque iraeque coquebant.
346
Huic dea caeruleis unum de crinibus anguem
347
conicit inque sinum praecordia ad intuma subdit,
348
quo furibunda domum monstro permisceat omnem.
349
Ille inter vestes et levia pectora lapsus
350
volvitur attactu nullo fallitque furentem,
351
vipeream inspirans animam: fit tortile collo
352
aurum ingens coluber, fit longae taenia vittae
353
innectitque comas, et membris lubricus errat.
354
Ac dum prima lues udo sublapsa veneno
355
pertemptat sensus atque ossibus implicat ignem
356
necdum animus toto percepit pectore flammam,
357
mollius et solito matrum de more locuta est,
358
multa super nata lacrimans Phrygiisque hymenaeis:
359
“Exsulibusne datur ducenda Lavinia Teucris,
360
O genitor, nec te miseret gnataeque tuique ?