Aeneid, Virgil. (Vergil) The Bucolics, Aeneid, and
Georgics Of Virgil. J. B. Greenough. Boston. Ginn & Co.
1881.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
391
non secus atque olim tonitru cum rupta corusco
392
ignea rima micans percurrit lumine nimbos.
393
Sensit laeta dolis et formae conscia coniunx.
394
Tum pater aeterno fatur devinctus amore:
395
“Quid causas petis ex alto? Fiducia cessit
396
quo tibi, diva, mei? Similis si cura fuisset,
397
tum quoque fas nobis Teucros armare fuisset:
398
nec pater omnipotens Troiam nec fata vetabant
399
stare decemque alios Priamum superesse per annos.
400
Et nunc, si bellare paras atque haec tibi mens est,
401
quidquid in arte mea possum promittere curae,
402
quod fieri ferro liquidove potest electro,
403
quantum ignes animaeque valent, absiste precando
404
viribus indubitare tuis.” Ea verba locutus
405
optatos dedit amplexus placidumque petivit
406
coniugis infusus gremio per membra soporem.
407
Inde ubi prima quies medio iam noctis abactae
408
curriculo expulerat somnum, cum femina primum,
409
cui tolerare colo vitam tenuique Minerva
410
impositum, cinerem et sopitos suscitat ignes,
411
noctem addens operi, famulasque ad lumina longo
412
exercet penso, castum ut servare cubile
413
coniugis et possit parvos educere natos:
414
haud secus Ignipotens nec tempore segnior illo
415
mollibus e stratis opera ad fabrilia surgit.
416
Insula Sicanium iuxta latus Aeoliamque
417
erigitur Liparen, fumantibus ardua saxis,
418
quam subter specus et Cyclopum exesa caminis
419
antra Aetnaea tonant validique incudibus ictus
420
auditi referunt gemitus striduntque cavernis