Satyrarum libri, Horace. The Works of Horace. Vol. II. Smart, Christopher, editor. Philadelphia: J. Whetham, 1836.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
1.1
Qui fit, Maecenas, ut nemo, quam sibi sortem
seu Ratio dederit seu Fors obiecerit, illa
contentus vivat, laudet diversa sequentis?
‘o fortunati mercatores’ gravis annis
5
miles ait, multo iam fractus membra labore.
contra mercator navim iactantibus Austris,
‘militia est potior. quid enim? concurritur: horae
momento cita mors venit aut victoria laeta.’
agricolam laudat iuris legumque peritus,
10
sub galli cantum consultor ubi ostia pulsat;
ille, datis vadibus qui rure extractus in urbem est,
solos felicis viventis clamat in urbe.
cetera de genere hoc (adeo sunt multa) loquacem
delassare valent Fabium. ne te morer, audi,
15
quo rem deducam. si quis Deus ‘en ego’ dicat
‘iam faciam quod voltis: eris tu, qui modo miles,
mercator; tu, consultus modo, rusticus: hinc vos,
vos hinc mutatis discedite partibus. eia,
quid statis?’ nolint. atqui licet esse beatis.
20
quid causae est, merito quin illis Iuppiter ambas
iratus buccas inflet neque se fore posthac
tam facilem dicat, votis ut praebeat aurem?
praeterea, ne sic ut qui iocularia ridens
percurram — quamquam ridentem dicere verum
25
quid vetat? ut pueris olim dant crustula blandi
doctores, elementa velint ut discere prima —
sed tamen amoto quaeramus seria ludo:
ille gravem duro terram qui vertit aratro,
perfidus hic caupo, miles nautaeque, per omne
30
audaces mare qui currunt, hac mente laborem