Satyrarum libri, Horace. The Works of Horace. Vol. II. Smart, Christopher, editor. Philadelphia: J. Whetham, 1836.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
91
in campo doceat parentem currere frenis.
92
denique sit finis quaerendi, cumque habeas plus,
93
pauperiem metuas minus et finire laborem
94
incipias, parto quod avebas, ne facias quod
95
Umidius quidam; non longa est fabula: dives
96
ut metiretur nummos, ita sordidus, ut se
97
non umquam servo melius vestiret, ad usque
98
supremum tempus, ne se penuria victus
99
opprimeret, metuebat. at hunc liberta securi
100
divisit medium, fortissima Tyndaridarum.
101
‘quid mi igitur suades? ut vivam Naevius aut sic
102
ut Nomentanus?’ pergis pugnantia secum
103
frontibus adversis conponere: non ego avarum
104
cum veto te, fieri vappam iubeo ac nebulonem:
105
est inter Tanain quiddam socerumque Viselli:
106
est modus in rebus, sunt certi denique fines,
107
quos ultra citraque nequit consistere rectum.
108
illuc, unde abii, redeo, qui nemo, ut avarus,
109
se probet ac potius laudet diversa sequentis,
110
quodque aliena capella gerat distentius uber,
111
tabescat neque se maiori pauperiorum
112
turbae conparet, hunc atque hunc superare laboret.
113
sic festinanti semper locupletior obstat,
114
ut, cum carceribus missos rapit ungula currus,
115
instat equis auriga suos vincentibus, illum
116
praeteritum temnens extremos inter euntem.
117
inde fit, ut raro, qui se vixisse beatum
118
dicat et exacto contentus tempore vita
119
cedat uti conviva satur, reperire queamus.
120
iam satis est. ne me Crispini scrinia lippi