Satyrarum libri, Horace. The Works of Horace. Vol. II. Smart, Christopher, editor. Philadelphia: J. Whetham, 1836.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
quidam notus homo cum exiret fornice, ‘macte
virtute esto’ inquit sententia dia Catonis;
‘nam simul ac venas inflavit taetra libido,
huc iuvenes aequom est descendere, non alienas
35
permolere uxores.’ ‘nolim laudarier’ inquit
‘sic me’ mirator cunni Cupiennius albi.
audire est operae pretium, procedere recte
qui moechis non voltis, ut omni parte laborent
utque illis multo corrupta dolore voluptas
40
atque haec rara cadat dura inter saepe pericla.
hic se praecipitem tecto dedit, ille flagellis
ad mortem caesus, fugiens hic decidit acrem
praedonum in turbam, dedit hic pro corpore nummos,
hunc perminxerunt calones; quin etiam illud
45
accidit, ut cuidam testis caudamque salacem
demeterent ferro. ‘iure’ omnes: Galba negabat.
tutior at quanto merx est in classe secunda,
libertinarum dico — Sallustius in quas
non minus insanit quam qui moechatur. at hic si,
50
qua res, qua ratio suaderet quaque modeste
munifico esse licet, vellet bonus atque benignus
esse, daret quantum satis esset nec sibi damno
dedecorique foret. verum hoc se amplectitur uno,
hoc amat et laudat: ‘matronam nullam ego tango’,
55
ut quondam Marsaeus, amator Originis ille,
qui patrium mimae donat fundumque laremque,
‘nil fuerit mi’ inquit ‘cum uxoribus umquam alienis.’
verum est cum mimis, est cum meretricibus, unde
fama malum gravius quam res trahit. an tibi abunde
60
personam satis est, non illud, quidquid ubique