Satyrarum libri, Horace. The Works of Horace. Vol. II. Smart, Christopher, editor. Philadelphia: J. Whetham, 1836.
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
61
cum Ilionam edormit, Catienis mille ducentis
62
‘mater, te appello’ clamantibus. huic ego volgus
63
errori similem cunctum insanire docebo.
64
insanit veteres statuas Damasippus emendo:
65
integer est mentis Damasippi creditor? esto.
66
‘accipe quod numquam reddas mihi’ si tibi dicam:
67
tune insanus eris, si acceperis, an magis excors
68
reiecta praeda, quam praesens Mercurius fert?
69
scribe decem a Nerio: non est satis; adde Cicutae
70
nodosi tabulas, centum, mille adde catenas:
71
effugiet tamen haec sceleratus vincula Proteus.
72
cum rapies in ius malis ridentem alienis,
73
fiet aper, modo avis, modo saxum et, cum volet, arbor
74
si male rem gerere insani est, contra bene sani:
75
putidius multo cerebrum est, mihi crede, Perilli
76
dictantis, quod tu numquam rescribere possis.
77
audire atque togam iubeo conponere, quisquis
78
ambitione mala aut argenti pallet amore,
79
quisquis luxuria tristive superstitione
80
aut alio mentis morbo calet: huc propius me,
81
dum doceo insanire omnis vos, ordine adite.
82
danda est ellebori multo pars maxima avaris:
83
nescio an Anticyram ratio illis destinet omnem.
84
heredes Staberi summam incidere sepulcro,
85
ni sic fecissent, gladiatorum dare centum
86
damnati populo paria atque epulum arbitrio arri,
87
frumenti quantum metit Africa. ‘sive ego prave
88
seu recte hoc volui, ne sis patruus mihi’: credo,
89
hoc Staberi prudentem animum vidisse. quid ergo
90
sensit, cum summam patrimoni insculpere saxo