Epistulae, Epistulae, Satires, Epistles and Ars poetica with an English translation. Horace, creator; Fairclough, H. Rushton (Henry Rushton), 1862-, editor
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
1
Quinque dies tibi pollicitus me rure futurum,
2
Sextilem totum mendax desideror. atque
3
si me vivere vis sanum recteque valentem,
4
quam mihi das aegro, dabis aegrotare timenti,
5
Maecenas, veniam, dum ficus prima calorque
6
dissignatorem decorat lictoribus atris,
7
dum pueris omnis pater et matercula pallet,
8
officiosaque sedulitas et opella forensis
9
adducit febris et testamenta resignat.
10
quod si bruma nives Albanis illinet agris,
11
ad mare descendet vates tuus et sibi parcet
12
contractusque leget; te, dulcis amice, reviset
13
cum Zephyris, si concedes, et hirundine prima.
14
Non quo more piris vesci Calaber iubet hospes,
15
tu me fecisti locupletem. "vescere, sodes."
16
"iam satis est.""at tu quantum vis tolle.""benigne."
17
"non invisa feres pueris munuscula parvis."
18
"tam teneor dono, quam si dimittar onustus."
19
"ut libet; haec porcis hodie comedenda relinques. "
p.296
20
prodigus et stultus donat quae spernit et odit;
21
haec seges ingratos tulit et feret omnibus annis,
22
vir bonus et sapiens dignis ait esse paratus,
23
nec tamen ignorat quid distent aera lupinis.
24
dignum praestabo me etiam pro laude merentis.
25
quod si me noles usquam discedere, reddes
26
forte latus, nigros angusta fronte capillos,
27
reddes dulce loqui, reddes ridere decorum et
28
inter vina fugam Cinarae maerere protervae.
29
Forte per angustam tenuis volpecula rimam
30
repserat in cumeram frumenti, pastaque rursus
31
ire foras pleno tendebat corpore frustra;
32
cui mustela procul, "si vis," ait, “effugere istinc,
33
macra cavum repetes artum, quem macra subisti.”
34
hac ego si compellor imagine, cuncta resigno;
35
nec somnum plebis laudo satur altilium nec
36
otia divitiis Arabum Uberrima muto.
37
saepe verecundum laudasti, rexque paterque
38
audisti coram nec verbo parcius absens:
39
inspice si possum donata reponere laetus.
40
haud male Telemachus, proles parientis Ulixei:
41
“non est aptus equis Ithace locus, ut neque planis
p.298
42
porrectus spatiis nec multae prodigus herbae:
43
Atride, magis apta tibi tua dona relinquam.”
44
parvum parva decent: mihi iam non regia Roma,
45
sed vacuum Tibur placet aut imbelle Tarentum.
46
Strenuus et fortis causisque Philippus agendis
47
clarus, ab officiis octavam circiter horam
48
dum redit atque Foro nimium distare Carinas
49
iam grandis natu queritur, conspexit, ut aiunt,
50
adrasum quendam vacua tonsoris in umbra
51
cultello proprios purgantem leniter unguis.
52
"Demetri," (puer hic non laeve iussa Philippi
53
accipiebat) “abi, quaere et refer, unde domo, quis,
54
cuius fortunae, quo sit patre quove patrono.”
55
it, redit et narrat, Voltcium nomine Menam,
56
praeconem, tenui censu, sine crimine, notum
57
et properare loco et cessare et quaerere et uti,
58
gaudentem parvisque sodalibus et lare certo
59
et ludis et post decisa negotia Campo.
60
“scitari libet ex ipso quodcumque refers: dic
61
ad cenam veniat.” non sane credere Mena,
62
mirari secum tacitus, quid multa? "benigne,"
63
respondet. "neget ille mihi?" “negat improbus et te
64
neglegit aut horret.” Volteium mane Philippus
65
vilia vendentem tunicato scruta popello
66
occupat et salvere iubet prior, ille Philippo
67
excusare laborem et mercennaria vincla,
p.300
68
quod non mane domum venisset, denique quod non
69
providisset eum. “sic ignovisse putato
70
me tibi, si cenas hodie mecum.” "ut libet." “ergo
71
post nonam venies: nunc i, rem strenuus auge.”
72
ut ventum ad cenam est, dicenda tacenda locutus
73
tandem dormitum dimittitur. Hic ubi saepe
74
occultum visus decurrere piscis ad hamum,
75
mane cliens et iam certus conviva, iubetur
76
rura suburbana indictis comes ire Latinis,
77
impositus mannis arvum caelumque Sabinum
78
non cessat laudare, videt ridetque Philippus,
79
et sibi dum requiem, dum risus undique quaerit,
80
dum septem donat sestertia, mutua septem
81
promittit, persuadet uti mercetur agellum.
82
mercatur. ne te longis ambagibus ultra
83
quam satis est morer, ex nitido fit rusticus atque
84
sulcos et vineta crepat mera, praeparat ulmos,
85
immoritur studiis et amore senescit habendi.
86
verum ubi oves furto, morbo periere capellae,
87
spem mentita seges, bos est enectus arando,
88
offensus damnis media de nocte caballum
89
arripit iratusque Philippi tendit ad aedis.
90
quem simul aspexit scabrum intonsumque Philippus,
91
"durus," ait, “Voltei, nimis attentusque videris
92
esse mihi.” “pol, me miserum, patrone, vocares,
93
si velles,” inquit, “verum mihi ponere nomen.
p.302
94
quod te per Genium dextramque deosque Penatis
95
obsecro et obtestor, vitae me redde priori!”
96
Qui semel aspexit, quantum dimissa petitis
97
praestent, mature redeat repetatque relicta.
98
metiri se quemque suo modulo ae pede verum est.
p.304