Amores, Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris, R. Ehwald, edidit ex Rudolphi Merkelii recognitione, Leipzig, B. G. Teubner, 1907
1.2
Esse quid hoc dicam, quod tam mihi dura videntur
Strata, neque in lecto pallia nostra sedent,
Et vacuus somno noctem, quam longa, peregi,
Lassaque versati corporis ossa dolent?
5
Nam, puto, sentirem, siquo temptarer amore.
An subit et tecta callidus arte nocet?
Sic erit; haeserunt tenues in corde sagittae,
Et possessa ferus pectora versat Amor.
Cedimus, an subitum luctando accendimus ignem?
10
Cedamus! leve fit, quod bene fertur, onus.
Vidi ego iactatas mota face crescere flammas
Et rursus nullo concutiente mori.
Verbera plura ferunt, quam quos iuvat usus aratri,
Detractant prensi dum iuga prima boves.
15
Asper equus duris contunditur ora lupatis,
Frena minus sentit, quisquis ad arma facit.
Acrius invitos multoque ferocius urget
Quam qui servitium ferre fatentur Amor.
En ego confiteor! tua sum nova praeda, Cupido;
20
Porrigimus victas ad tua iura manus.
Nil opus est bello — veniam pacemque rogamus;
Nec tibi laus armis victus inermis ero.
Necte comam myrto, maternas iunge columbas;
Qui deceat, currum vitricus ipse dabit,
25
Inque dato curru, populo clamante triumphum,
Stabis et adiunctas arte movebis aves.
Ducentur capti iuvenes captaeque puellae;
Haec tibi magnificus pompa triumphus erit.
Ipse ego, praeda recens, factum modo vulnus habebo
30
Et nova captiva vincula mente feram.