Amores, Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris, R. Ehwald, edidit ex Rudolphi Merkelii recognitione, Leipzig, B. G. Teubner, 1907
Nux erat esca tibi, causaeque papavera somni,
Pellebatque sitim simplicis umor aquae.
Vivit edax vultur ducensque per aera gyros
Miluus et pluviae graculus auctor aquae;
35
Vivit et armiferae cornix invisa Minervae —
Illa quidem saeclis vix moritura novem;
Occidit illa loquax humanae vocis imago,
Psittacus, extremo munus ab orbe datum!
Optima prima fere manibus rapiuntur avaris;
40
Inplentur numeris deteriora suis.
Tristia Phylacidae Thersites funera vidit,
Iamque cinis vivis fratribus Hector erat.
Quid referam timidae pro te pia vota puellae —
Vota procelloso per mare rapta Noto?
45
Septima lux venit non exhibitura sequentem,
Et stabat vacuo iam tibi Parca colo.
Nec tamen ignavo stupuerunt verba palato;
Clamavit moriens lingua: 'Corinna, vale!'
Colle sub Elysio nigra nemus ilice frondet,
50
Udaque perpetuo gramine terra viret.
Siqua fides dubiis, volucrum locus ille piarum
Dicitur, obscenae quo prohibentur aves.
Illic innocui late pascuntur olores
Et vivax phoenix, unica semper avis;
55
Explicat ipsa suas ales Iunonia pinnas,
Oscula dat cupido blanda columba mari.
Psittacus has inter nemorali sede receptus
Convertit volucres in sua verba pias.
Ossa tegit tumulus — tumulus pro corpore magnus —
60
Quo lapis exiguus par sibi carmen habet: