Amores, Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris, R. Ehwald, edidit ex Rudolphi Merkelii recognitione, Leipzig, B. G. Teubner, 1907
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
XML: Passage Full Text
3.2
'Non ego nobilium sedeo studiosus equorum;
Cui tamen ipsa faves, vincat ut ille, precor.
Ut loquerer tecum veni, tecumque sederem,
Ne tibi non notus, quem facis, esset amor.
5
Tu cursus spectas, ego te; spectemus uterque
Quod iuvat, atque oculos pascat uterque suos.
O, cuicumque faves, felix agitator equorum!
Ergo illi curae contigit esse tuae?
Hoc mihi contingat, sacro de carcere missis
10
Insistam forti mente vehendus equis,
Et modo lora dabo, modo verbere terga notabo,
Nunc stringam metas interiore rota.
Si mihi currenti fueris conspecta, morabor,
Deque meis manibus lora remissa fluent.
15
At quam paene Pelops Pisaea concidit hasta,
Dum spectat vultus, Hippodamia, tuos!
Nempe favore suae vicit tamen ille puellae.
Vincamus dominae quisque favore suae!
Quid frustra refugis? cogit nos linea iungi.
20
Haec in lege loci commoda circus habet —
Tu tamen a dextra, quicumque es, parce puellae;
Contactu lateris laeditur ista tui.
Tu quoque, qui spectas post nos, tua contrahe crura,
Si pudor est, rigido nec preme terga genu!
25
Sed nimium demissa iacent tibi pallia terra.
Collige — vel digitis en ego tollo meis!
Invida vestis eras, quae tam bona crura tegebas;
Quoque magis spectes — invida vestis eras!
Talia Milanion Atalantes crura fugacis
30
Optavit manibus sustinuisse suis.