Amores,
Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia
amoris, R. Ehwald, edidit ex Rudolphi Merkelii recognitione, Leipzig, B. G. Teubner, 1907
Made available under the Creative Commons Attribution 4.0 International License.
3.3
1
Esse deos, i, crede — fidem iurata fefellit,
2
Et facies illi, quae fuit ante, manet!
3
Quam longos habuit nondum periura capillos,
4
Tam longos, postquam numina laesit, habet.
5
Candida candorem roseo suffusa rubore
6
Ante fuit — niveo lucet in ore rubor.
7
Pes erat exiguus — pedis est artissima forma.
8
Longa decensque fuit — longa decensque manet.
9
Argutos habuit — radiant ut sidus ocelli,
10
Per quos mentita est perfida saepe mihi.
11
Scilicet aeterni falsum iurare puellis
12
Di quoque concedunt, formaque numen habet.
13
Perque suos illam nuper iurasse recordor
14
Perque meos oculos: en doluere mei!
15
Dicite, di, si vos inpune fefellerat illa,
16
Alterius meriti cur ego damna tuli?
17
An non invidiae vobis Cepheia virgo est,
18
Pro male formosa iussa parente mori?
19
Non satis est, quod vos habui sine pondere testis,
20
Et mecum lusos ridet inulta deos?
21
Ut sua per nostram redimat periuria poenam,
22
Victima deceptus decipientis ero?
23
Aut sine re nomen deus est frustraque timetur
24
Et stulta populos credulitate movet;
25
Aut, siquis deus est, teneras amat ille puellas
26
Et nimium solas omnia posse iubet.
27
Nobis fatifero Mavors accingitur ense;
28
Nos petit invicta Palladis hasta manu.
29
Nobis flexibiles curvantur Apollinis arcus;
30
In nos alta Iovis dextera fulmen habet.