Epistulae, Ovid, 43 B.C.-17 or 18 A.D, creator; Ehwald, Rudolf, 1847-1927, editor; Merkel, Rudolf, 1811-1885, editor
Me tibi Tyndareus, vita gravis auctor et annis,
Tradidit; arbitrium neptis habebat avus.
At pater Aeacidae promiserat inscius acti;
Plus patre, quo prior est ordine, pollet avus.
35
Cum tibi nubebam, nulli mea taeda nocebat;
Si iungar Pyrrho, tu mihi laesus eris.
Et pater ignoscet nostro Menelaus amori —
Succubuit telis praepetis ipse dei.
Quem sibi permisit, genero concedet amorem;
40
Proderit exemplo mater amata suo.
Tu mihi, quod matri pater est; quas egerat olim
Dardanius partis advena, Pyrrhus agit.
Ille licet patriis sine fine superbiat actis;
Et tu, quae referas facta parentis, habes.
45
Tantalides omnis ipsumque regebat Achillem.
Hic pars militiae; dux erat ille ducum.
Tu quoque per proavum Pelopem Pelopisque parentem,
Si medios numeres, a Iove quintus eris.
Nec virtute cares. arma invidiosa tulisti,
50
Sed tibi — quid faceres? — induit illa pater.
Materia vellem fortis meliore fuisses;
Non lecta est operi, sed data causa tuo.
Hanc tamen inplesti; iuguloque Aegisthus aperto
Tecta cruentavit, quae pater ante tuus.
55
Increpat Aeacides laudemque in crimina vertit —
Et tamen adspectus sustinet ille meos.
57
Rumpor, et ora mihi pariter cum mente tumescunt,
Pectoraque inclusis ignibus usta dolent.
Hermione coram quisquamne obiecit Orestae,
60
Nec mihi sunt vires, nec ferus ensis adest?